Het team vertrok op vrijdag 2 oktober om 13u richting Hamburg, met een flinke rit voor de boeg van zo’n 8 uren…wat in feite uitdraaide op meer dan 10 uren (files, wegversperringen en wegenwerken inbegrepen). Ondanks de lange rit was de teamgeest van super niveau en werd er heel wat afgelachen én gezongen op weg naar het kooigevecht in Hamburg. Het team bestond uit Robin Geens, Revaz Koberidze en Senpai Atom Martirosyan, jammerlijk genoeg vielen de andere 3 vechters uit de boot door omstandigheden…(Senpai Gör Martirosyan met een zware schouderblessure, Lodewijk Wallijn met een zware peesontsteking na een verkeerde val en Emrah Cengizhan verloor zijn grootmoeder enkele dagen voor het gevecht). Omwille die redenen waren niet alleen onze gedachten bij de “cagefights”, maar ook bij onze ontbrekende teamleden, die ons regelmatig berichtjes stuurden via sms of zelfs opbelden. Eenmaal aangekomen te Hamburg (Norderstedt) werden we warm onthaald door Shihan Tom Madsen, die voor team RONIN M.M.A. voor een verblijf voor de nacht zorgde en mij gastvrij meenam naar zijn huis en waar ik, na een lang gesprek over een toekomstige samenwerking inzake wedstrijden in de kooi, snel onder de wol kroop…wat zeker nodig was in het toch wel veel koudere Hamburg. De volgende ochtend was het vroeg uit de veren geblazen en rechtstreeks het team op gaan halen om er dan mee naar het toernooi te rijden voor de weging. Veel volk uit verschillende landen, met sterke grapplers, Shootfighters en M.M.A. fighters uit Denemarken, Finland, Tsjechië, Polen, Zweden, Brazilië, Nederland en Frankrijk. Ik moet zeggen dat de matchmaking uitstekend was alsook het niveau van de deelnemers, die meteen aantoonden dat ze over de nodige technische ervaring beschikten…er waren er bij die zo goed waren dat er vele deelnemers (inclusief onszelf) met open mond stonden te kijken. De eerste vechter van RONIN M.M.A. was Senpai Atom Martirosyan, die zijn naam in het Judo reeds gevestigd heeft (méér dan 280 wins!!)…hij kreeg meteen een tegenstander van wereldformaat toegewezen namelijk Rodrigo Augusto Gracie Barra Caveirinha, deze jonge Braziliaanse vechter is gewoonweg superklasse! Hij sprong meteen op Senpai Atom, die zich niet liet kisten en de Braziliaanse vechter tegen het canvas slamde, van daaruit ging het voornamelijk verder vanuit de guard, waarop Rodrigo Augusto opeens de half rechtopstaande Senpai Atom verraste met een supersnelle, explosieve triangle choke…Senpai Atom, die zich niet snel laat vangen en zelfs hard weerwerk kan bieden aan een choke, moest binnen de 3 seconden tappen…Rodrigo Augusto won het toernooi én de prijs voor de meest technische vechter! Robin Geens kreeg eveneens een tegenstander van formaat toegewezen namelijk Holger Hoffmann Kenpokan, een M.M.A. vechter met een sterke Grappling en BJJ No Gi background. Robin nam direct initiatief en domineerde de partij rechtstaand in de clinch, maar verloor plots het evenwicht, waarvan Holger vanzelfsprekend dankbaar gebruik maakte en Robin onmiddelijk in een stevige cross positie pinde…Robin probeerde een straight armbar, die zeker effectief genoeg was om een tap out te verzekeren, maar vergiste zich van been bij de ultieme afwerking. Hierdoor kreeg zijn tegenstander een americana aangeboden, die hij onmiddellijk met volle kracht gebruikte. Robin verzette zich met alles wat hij had om het einde van zijn ronde te halen en zo te ontsnappen aan de tap out door een time out, helaas sneuvelde hij op 5 seconden van het einde van de ronde. Jammer, dat wel maar ik heb een andere Robin gezien dan voorheen….sterker, luisterend, geconcentreerd, beweeglijker…uitkijken naar zijn volgende partij dus! Als laatste was het aan Revaz Koberidze, waarvan ik maar één ding kan zeggen…een geboren vechter…hij komt om te vechten, laat zich niet intimideren en gaat er altijd voor! Onze hoop was op zijn Shootfight gericht, maar dan sloeg het noodlot toe…net als wij bij de auto aankwamen om er wat spullen uit te halen, zakte Revaz plotseling voor onze voeten in elkaar, kermend van de pijn…iedereen was totaal uit het lood geslagen! Na Revaz in de auto gelegd te hebben, bleek dus dat hij een niercrisis had gekregen…Revaz had dit al eerder meegemaakt in het verleden en moest toen veel drinken en een uur of twee liggen en dan was het over…we besloten dit ook te doen en ik vroeg aan de jurytafel om Revaz zijn wedstrijd te verschuiven naar de laatste plaats, hetgeen ook gebeurde…helaas na anderhalf uur wachten verslechtte de situatie en ik liet de jury weten dat Revaz niet kon deelnemen, omwille van bovenvermelde problemen…gelukkig was het na 8 uren rijden al wat beter met hem, ondanks de felle pijn in zijn linkerbeen. Het team en ikzelf hopen dan ook dat Revaz zo spoedig mogelijk hersteld en geneest. Hoe dan ook de Hayastan Challenge was een evenement van klasse! Iedereen uit het RONIN M.M.A. team was reeds bereid om deel te nemen aan de volgende editie.
#gallery-5 {
margin: auto;
}
#gallery-5 .gallery-item {
float: left;
margin-top: 10px;
text-align: center;
width: 33%;
}
#gallery-5 img {
border: 2px solid #cfcfcf;
}
#gallery-5 .gallery-caption {
margin-left: 0;
}
/* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
