Hierbij enkele foto’s van Senpei Stephan Van Wichelen, les gevend in Krav Maga Liven met de “butokan” aan de toekomstige bodyguards van RONIN Security in de dojo te Leverkusen.
Een schitterend Budo Survival Camp weekend, met verschillende gevechtssporten die als één tesamen werken…hindernisbanen, klimtorens, rapellen, enz….het zat er allemaal inbegrepen!
#gallery-2 { margin: auto; } #gallery-2 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-2 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-2 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op donderdag 10 mei 2007 gaf Shihan Eric Van Vaerenbergh een Kyokushin Full Contact Karate workshop aan de leerlingen van de derde graad op de jaarlijkse sportdag van Basisschool Zilvermeeuw te Uitkerke.
#gallery-3 { margin: auto; } #gallery-3 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-3 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-3 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Shihan Eric nam deel aan deze prachtige grappling stage met absolute wereldtopper in het grondwerk namelijk Gokor Chivichyan…een hele groep profs namen eveneens deel aan deze leerzame workshop, die zelfs de meest ervaren grondvechter in de haren deed krabben! Het niveau van deze grootmeester heb ik nooit eerder gezien en ik denk dat zoiets ook niet meer zal gebeuren…het mooiste aan Gokor is dat hij heel geduldig aanleert en ondanks zijn hoge klasse de bescheidenheid zelf is…Kaicho Bluming was zelf zo onder de indruk dat hij deze “ace” een 10de dan toekende in het Kyokushin Budokai All-Round Fighting systeem…iets wat weinigen gegeven is! Ook Gokor’s leermeester, de legendarische Gene Lebell kreeg een 10de dan toegekend vanwege zijn fabelachtige gevechtssportachtergrond aangaande profesioneel worstelen, Judo en M.M.A….De stage duurde 3 uren en iedereen was flink onder de indruk na het afgroeten. Speciale dank aan Kancho Henk Kuipers die dit mogelijk maakte en aan Shihan Tom Madsen die alles tot in de puntjes regelde! Het is ook eens belangrijk om de mensen te informeren dat Kancho Henk zaterdag laatstleden zijn afscheidspartij heeft gewonnen in het freefight, dit door een formidabele guillotine choke binnen de 15 seconden!!! Hoedje af Kancho en veel respect voor uw indrukwekkende loopbaan in het Budo…Osu!
#gallery-4 { margin: auto; } #gallery-4 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-4 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-4 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op zondag 29 april 2007 nam het internationale IBK team deel aan de Mas Oyama Cup te Tokio. Meerdere IBK vertegenwoordigers fungeerden als:
Het evenement werd in de geest van wijlen Sosai Mas Oyama vereerd door prachtige gevechten bij de jeugd en volwassenen, technisch mooi uitgevoerde kaats en spectaculaire breektechnieken.
#gallery-5 { margin: auto; } #gallery-5 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-5 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-5 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Begin april 2007 bezoekt Shihan Eric Japan vergezeld door de IBK top en traint er in de Honbu van Sosai Mas Oyama die op dat moment onder de hoede van Sosai Oyama’s dochter Kuristina en haar echtgenoot Suzuki staat. Hij bezoekt er met Kaicho Bluming, Sensei Kenji Kurosaki en eveneens Sosai Yotski Matsuura, die Eric vraagt om het Sei Budokai Shodan examen van zijn zoon af te nemen. Hij vraagt hem om extra streng te zijn voor dit examen en vertelt dat hij de films heeft bekeken en bewondering heeft voor de organisatie waarop het 3de en 4de Internationale Budokai-Do kampioenschap te Blankenberge werd ingericht. Het team bezoekt eveneens het graf van Sosai Mas Oyama, grondlegger van Kyokushin en neemt tevens deel aan de “Mas Oyama Memorial Cup 2007”.
#gallery-6 { margin: auto; } #gallery-6 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-6 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-6 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
De IBK Belgium werd vertegenwoordigd door het RONIN M.M.A. team onder het waakzame oog van Shihan Eric Van Vaerenbergh met als vechters: (Bert Van Geystelen, Kyokushin Budokai All-Round Fighting), (Stephan Van Wichelen, Kyokushin Full Contact Karate), (Jörg Lehmann, K-1), (Hackim Lebaili, K-1). Bert won de finale tegen een jongen van Frankrijk Adrin Cuqmo uit het “Predator” team en werd zo voor de 2de maal (ook in 2006) op rij de winnaar van het kampioenschap van Denemarken in “Kyokushin Budokai All-Round Fighting”. Stephan begon sterk aan zijn wedstrijd maar bleek na een harde trap in het kruis niet meer in staat om nog deftig te vechten, hij verloor zijn wedstrijd op punten…volgende keer beter! In het K-1 gebeuren nam Hackim het als eerste op tegen de Deense kampioen Leif Christensen, wat uitliep in een ware veldslag tussen de twee giganten…Hackim scoorde goed met kniestoten en traptechnieken maar vergat soms zijn dekking te sluiten (normaal in een eerste gevecht), hoe dan ook hij vocht op knappe wijze zijn drie ronden volledig uit en verloor op punten…Jörg was er volledig klaar voor en vloog er meteen in met enkele zware stoten, die zo hard aankwamen dat de meervoudig kampioen vrijwel ogenblikkelijk moest gaan zitten en diende geteld te worden in de eerste ronde, maar het was een échte kampioen, want ondanks de 8 tellen kroop hij weer overeind (waar velen zouden blijven liggen) en knokte zich met ware leeuwenmoed door de volgende ronden. Hij kwam nog enkele malen door met een low kick of een stoot maar werd door Jörg herhaaldelijk de ringtouwen in gekatapulteerd door snoeiharde mae geri’s (voorwaartse trappen) en een wervelwind van stoten. In de derde ronde gebeurde het onvermijdelijke en ging de Deen zwaar KO na een rechtse hoek op het oog…het team vierde ’s avonds de overwinning met een liter frisdrank en een pizza in een plaatselijke eettent en kroop vroeg onder de wol na deze erg vermoeiende trip.
#gallery-7 { margin: auto; } #gallery-7 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-7 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-7 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Senpei Stephan Van Wichelen heeft als Dai Shihan van RONIN M.M.A. Duitsland, net een nieuwe dojo geopend in het Duitse Keulen!
Gefeliciteerd, Senpei Stephan!!
Alle info over deze nieuwe club vind je hieronder:
RONIN M.M.A. Dojo Köln
Senpei Stephan Van Wichelen
Dai Shihan RONIN M.M.A. Germany
s.wichelen@gmx.de
Kampfkunstschule Köln “Sifu Peter Cella”
Düsseldorfer str. 215
51063 Köln
Tel: 0221/6902944
#gallery-8 { margin: auto; } #gallery-8 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-8 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-8 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Ik ben al pro wrestling-fan sinds ik oud genoeg ben om Engels te begrijpen. Toen ik op 11-jarige leeftijd met mijn ouders in Londen op vakantie was, kocht ik een (toen nog) WWF Magazine. Het was de editie van Augustus 1996 en sindsdien ben ik met de jaren meer en meer gaan houden van deze sport. Ja, je leest het goed: deze sport.
Onlangs kreeg ik van Eric Van Vaerenbergh (hoofdverantwoordelijke voor Royal Rumble België) het aanbod om maandelijks een artikel te schrijven over WWE.
Razendenthousiast begon ik te brainstormen tot ik mezelf enkele vragen begon te stellen. Zijn Vlaanderen en Nederland groot genoeg voor WWE? Is pro wrestling hier wel gekend, laat staan geliefd? Staat pro wrestling hier niet synoniem voor afgetrainde mannen in spandex pakjes die wat naar elkaar zitten te graaien? Tot mijn grote spijt moest ik op deze laatste vraag ‘Ja’ antwoorden. In Vlaanderen zijn er (relatief) weinig liefhebbers van pro wrestling en vaak gaat het dan om jonge mannen (16-25 jaar; ik ben er zelf een) die kicken op het geweld en de mooie meiden. Maar er is hoop! Net als andere gevechtssporten is pro wrestling de laatste jaren enorm gegroeid aan populariteit. Dankzij deze populariteit hebben we in de voorbije twee jaar ook al twee WWE-shows in België zien verschijnen. Mensen met digitale televisie kunnen ook Monday Night Raw volgen en af en toe passeer ik een krantenwinkel waar het WWE Magazine te verkrijgen is. Zijn Vlaanderen en Nederland dus groot genoeg voor een eigen pro wrestling-journalist? Reken maar van YES!
Ik vroeg me ook af in hoeverre wij pro wrestling mogen zien als sport. Voor de echte fans (zoals mijzelf) is er geen twijfel mogelijk: pro wrestling IS sport en niet zomaar sport. Maar het is de bedoeling om pro wrestling ook bij het grote publiek te laten doorbreken en daarvoor zullen we toch wat mensen moeten overtuigen. ‘Dat catchen is allemaal maar show!’, is een veelgehoorde opmerking. De eerlijkheid gebiedt ons toe te geven dat er inderdaad heel wat show bij komt kijken. Maar is dat bij andere sporten tegenwoordig ook niet het geval? Alle WWE-worstelaars zijn sterk getrainde atleten die ook allemaal een atletische achtergrond hebben. De meesten hebben ooit football of basketball gespeeld voor hun universiteit of ze worstelen al van kleinsaf in het ‘amateur’-circuit.
De worstelaars zijn ook veel meer dan stuntmannen. Ze moeten een verhaal kunnen vertellen in een match, ze moeten ervoor zorgen dat hun bewegingen echt genoeg lijken om de fans te plezieren terwijl ze de veiligheid van hun tegenstander in de gaten moeten houden en ze moeten vaak ongelooflijke risico’s nemen. Ze moeten daarnaast ook charisma en uitstraling hebben en de hele groten vervolledigen dit pakket met fantastische interviewvaardigheden ofwel ‘mic skills’. Ze gaan in competitie met zichzelf, met hun tegenstanders maar vooral met de fans. Daar draait het namelijk allemaal om: ‘Give the fans what they want!’ Dit is geen sport waarbij punten, klasseringen of zelfs titels het belangrijkste element zijn. De belangrijkste graadmeter voor je succes in deze sport is respect: respect van je fans en van je collega’s.
De titelgordels worden toegekend op basis van het werk dat je verricht in de ring en van je populariteit bij de fans. Vergeet echter niet dat de fans de laatste jaren steeds ‘slimmer’ zijn geworden (fans zijn op de hoogte van de ‘fake’ verhaaltjes en ruzietjes maar blijven kijken voor de sport) en dat fan-populariteit dus eigenlijk gelijk staat aan appreciatie en respect voor het werk dat ze willen verzetten.
Nu ik er zo over nadenk: ik ben blij dat pro wrestling niet dezelfde populariteit geniet als voetbal of wielrennen. Pro wrestling is, net als vele andere gevechtssporten, iets wat vooral onder liefhebbers enorm hard beleefd wordt, maar dat door buitenstaanders als ‘minderwaardig’ wordt bekeken. Maak je daarentegen deel uit van de groep van miljoenen fans wereldwijd, dan deel je de passie, de emoties, de vreugde, het verdriet. Voor geen geld ter wereld geef ik mijn favoriete sport op!
Tot slot heb ik nog een bedenking en een bedanking. Ik weet niet of Vlaanderen klaar is voor WWE (en bij uitbreiding ook andere federaties), maar ik ben alvast klaar voor Vlaaderen! Ik wil mijn hart en ziel toeleggen op het verspreiden en populariseren van pro wrestling in de Lage Landen; ik ben de bereidwillige dienaar voor elke fan van De Panne tot de Waddeneilanden.
Wat de bedanking betreft: bedankt Eric en de mensen bij Royal Rumble Magazine voor de erkenning die pro wrestling zo lang niet gekregen heeft en voor het vervullen van een jongensdroom: de mijne!
Net als elke pro wrestling fan op aarde, liep ik de jongste eerste april met vlinders in de buik rond. Nee, ik was niet bang voor de ‘originele’ grappen die mijn vrienden dit jaar zouden uithalen. Ik liep over van verwachtingen voor de jaarlijkse ‘Hoogdag van Wrestling’: WRESTLEMANIA 23.
Wie zou de derde Mr. Money in the Bank worden? Welke miljonair zou kaalgeschoren worden? Wint Undertaker zijn vijfde titel?
Ondertussen is Wrestlemania 23 alweer voorbij, maar we bekijken het grootste evenement van het jaar nog eens onder ons kritisch vergrootglas…
Kick-off: Net als ieder jaar, opent WM met een spetterend vuurwerk, een schitterend videopack en een hartverscheurende versie van ‘America, the beautiful’. Het volkslied werd dit jaar gezongen door soullegende Aretha Franklin, net als op WM III twintig jaar geleden.
Money in the Bank-Ladder Match: CM Punk vs Edge vs Randy Orton vs Finlay vs Matt Hardy vs Jeff Hardy vs Mr Kennedy vs King Booker
Op papier is deze opener eigenlijk de ‘show-stealer’. De voorbije twee jaar, betekende het winnen van de MitB de grote doorbraak voor Edge (WM 21) en Rob Van Dam (WM 22). Ook dit jaar waren er enkele grote favorieten waaronder beide Hardy’s en Mr Kennedy. CM Punk werd door velen gezien als mogelijke ‘outsider’ voor de MitB.
Net als de voorbije jaren was deze laddermatch weer een onderhoudende ‘spotfest’. Vooral de sit-down senton van Jeff Hardy op Edge en de rolling Samoan drop van Kennedy op Finlay’s kabouter Hornswoggle zijn in ons geheugen blijven plakken. Ideale opener voor een evenement met de grootsheid van Wrestlemania.
Winnaar: Mr Kennedy Rating: ***1/2
Na deze openingsmatch, kregen we nog een promo van Kennedy. Kennedy bewijst (nog maar eens) dat hij aan de mic net zo goed is als in de ring!
Interpromotional match: The Great Khali vs Kane
Waarom moet er elk jaar ergens op de card een match staan waarin een steengoeie pro wrestler moet ‘jobben’ voor een nietsnut? Vorig jaar zagen we King Booker voor schut gezet worden door The Boogeyman en dit jaar was het de beurt aan Kane. Hoewel deze match niet veel waard was, heeft hij toch een klassiek Wrestlemania-moment opgeleverd. Precies 20 jaar nadat Hulk Hogan op WM III André the Giant vloerde met een bodyslam, slaagde Kane er in om Khali te bodyslammen! Maar buiten dit kleinigheidje zal deze match snel vergeten worden. Jammer voor Kane; hij verdient veel meer na zijn jaren trouwe dienst en hard werk.
Winnaar: The Great Khali Rating: *1/2
US Championship Match: Chris Benoit (c) vs MVP
Veel fans herinneren zich nog het fameuze debuut van Montell Vontavious Porter, afgekort MVP. Hij werd een maandlang gehyped en bij zijn debuutmatch squashte hij een nobele onbekende. Niemand gaf iets om MVP; eerlijk gezegd, wij ook niet. Blijkbaar hebben we MVP onderschat en dit is het ideale moment om onze fout recht te zetten. Wij hadden voor deze wedstrijd niet veel verwacht: Benoit zou hier met de eer gaan lopen na zijn verlies vorig jaar op Mania. Verrassend begon deze match sterk als een zuiver grondgevecht. Holds en counterholds werden door beide heren uitgewisseld alsof het niets was. Beide heren werkten enorm hard aan deze match en het resultaat was meer dan de moeite waard. Benoit probeerde enkele keren de Crippler Crossface of de Sharpshooter uit te voeren maar MVP wist telkens te ontkomen. Na een trio van German suplexes, ging Benoit de lucht in om MVP te kloppen met zijn diving headbutt. Naar onze mening was dit de sterkste match van de hele card op technisch vlak.
Winnaar: Chris Benoit Rating: ****
Hall of Fame Class of 2007 presentation
Howard Finkel, de legendarische announcer, mocht ook dit jaar de nieuwste leden van de WWE Hall of Fame aan ons voorstellen. De nieuwe leden van dit jaar zijn:
World Heavyweight Championship: Batista (c) vs The Undertaker
Voor vele fans, waaronder ikzelf, de ‘belangrijkste’ match van de card. Slaagt Batista er in om de ‘winning streak’ van Undertaker op Wrestlemania te verbreken? Of wordt ‘The Animal’ het 15de slachtoffer van ‘The Phenom’?
De match zelf was goed tot zeer goed. De vete tussen beide heren werd goed gehyped en Undertaker was duidelijk in zijn sas op het grootste evenement van het jaar. Batista zette een degelijke match neer en zorgde ervoor dat de overwinning des te beter smaakte voor elke Undertaker-fan. Opmerkelijke spot: Batista powerslamt Undertaker van op de ene announce table door de andere! Undertaker begint aan zijn 5de run als wereldkampioen.
Winnaar: The Undertaker (new champ) Rating: ***
8-man tag match: ECW Originals vs New Breed
Voor de ECW Originals was dit de unieke gelegenheid om te tonen waarom ze nog steeds de spotlight waard zijn. Sandman, Tommy Dreamer en Sabu, aangevoerd door Rob Van Dam kregen alleszins een ronkende ovatie van de 80.000 fans in Detroit. Wat de match zelf betreft, kunnen we kort zijn: 5-star frog splash en het was voorbij. Wat over-en-weer-gebikkel in het begin van de match, enkele minuten complete chaos en dan vanuit het niets de legendarische hangtime van RVD. Niet slecht, maar niet spectaculair.
Winnaars: ECW Originals (Sandman, Tommy Dreamer, Sabu & Rob Van Dam)
Rating: **1/2
Battle of the Billionaires: Hair vs Hair: Umaga (w/ Vince McMahon) vs Bobby Lashley (w/ Donald Trump) – Special Referee: Stone Cold Steve Austin
De meest gehypete match van de card beloofde een hard gevecht te worden. Umaga en Lashley hadden in de aanloop naar WM al laten zien dat ze als (super) heavyweights toch tempo in een match kunnen houden. De mega-egos van Vince en Donald Trump zouden eindelijk gaan clashen en de man die alles onder controle moest houden was niemand minder dan ‘the Texas Rattlesnake’ Stone Cold Steve Austin! De match begon hevig met Lashley en Umaga die als bezetenen op elkaar vlogen. Na een tussenkomst van Shane McMahon werd Austin gevloerd. Hiervan maakte Shane gebruik om zijn stunt van WM 17 nog eens te herhalen: hij ging ‘coast to coast’ met een dropkick op Lashley. Austin krabbelde terug en wist Umaga om te leggen met een Stone Cold Stunner! Lashley maakte de klus af en dus moest Vince zich laten kaalscheren.
Hij probeerde er nog vanonder te muizen, maar de kordate scheidsrechter (Austin is toch echt fantastisch!) wist Vince op de kappersstoel te krijgen. Zwaai je perfecte coupe maar gedag, Vince!
Winnaar: Bobby Lashley (w/ Donald Trump) Rating: ***
Voor de afwikkeling van deze match (het scheren en zo) hadden de heren organisatoren jammer genoeg te veel tijd uitgetrokken. Het hele stuk duurde zo lang dat ik bijna geen zin meer had in de rest van het event. De enige reden dat ik bleef kijken was omdat ik zoveel mogelijk Austin wil zien nu het nog kan. Als we Vince een raad mogen geven voor volgende jaren: WE WANT WRESTLING!!
Women’s Championship (Lumberjill Match): Melina (c) vs Ashley
Deze vrouwelijke versie van de ‘Lumberjack match’ klinkt apetijtelijk voor de mannelijke fans, maar is weinig aantrekkelijk voor wie worstelen wil zien. Melina is nochtans een verdienstelijke kampioen die volgens ons in het rijtje van Trish, Victoria en Mickie James thuishoort. Ashley daarentegen is leuk om naar te kijken in Playboy, maar in de ring is het armoe troef! Ashley probeert maar heeft blijkbaar niet de wilskracht en motivatie die Divas als Candice en Maria wel hebben. Ze maakt weinig vorderingen vergeleken bij die andere twee. De match was (gelukkig) kort en zeer slordig. Enkele bronnen zouden bevestigd hebben dat Ashley na haar match backstage zat te wenen vanwege de zeer lage kwaliteit van de match. Wij kijken alvast uit naar een feud Mickie James – Melina of Victoria – Melina.
Winnaar: Melina Rating: *
WWE Championship: John Cena (c) vs Shawn Michaels
Deze match beloofde spektakel en vergat zeker niet te leveren! Net als de voorbije twee jaar mocht Cena headliner zijn en hij bewees nog maar eens dat hij ECHT wel thuishoort in WWE, ondanks al zijn ‘haters’. Zijn entrance deed me een beetje aan ‘The Fast & the Furious’ denken en ik begreep niet goed wat de bedoeling eigenlijk was…
De match zelf dan maar, wat die vond ik, in één woord, GOED! Het was niet de beste Wrestlemania-match ooit, maar hij was Wrestlemania zeker waard. We kregen een goed over-en-weer-gevecht waar ook het publiek volledig in opging. Enkele keren werd Cena (weeral) uitgejouwd, maar het was veel minder dan vorig jaar. DE spot van de match was ongetwijfeld de spike piledriver op de ringtrappen van Michaels op Cena! Daarvoor had Michaels ook al een springboard moonsault uitgevoerd naar buiten toe. Daarbij werd Cena nogal pijnlijk over de announce table gedrapeerd. Later in de wedstrijd deden beide heren ons genieten van een fantastische serie holds, counterhold en near-falls. Tijdens deze serie moest ik heel even denken aan Savage vs Steamboat van WM III (misschien wel DE beste technische match OOIT). Na een F-U, Sweet Chin Music en near-falls langs beide kanten, slaagde Cena erin om Michaels in de STF-U te krijgen. Michaels probeerde nog, maar moest, net als HHH vorig jaar, tappen. Na de match wou Cena sportief zijn en de hand schudden met Michaels, maar die liep gewoon uit de zaal weg…
Winnaar: John Cena Rating: ***1/2
Royal Rumble reporter Yorick Decoster
#gallery-9 { margin: auto; } #gallery-9 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-9 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-9 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op donderdag 5 april 2007 wordt Shihan Eric Van Vaerenbergh door Kancho Henk Kuipers aangesteld als hoofdverantwoordelijke voor het befaamde fight & lifestyle magazine Royal Rumble in België. Hij werkt samen met Koen Scharrenberg en Fabrice Deeters, waarbij er interviews en fotoverslagen voor Royal Rumble worden gemaakt met verschillende bekende vechtsporters zoals Tyrone Spong, Peter Aerts, Ernesto Hoost, Remy Bonjasky, Rodney Faverus, Alistair Overeem, Semmy Schilt, Andy Souwer, Gilbert Yvel, Björn Bregy, Badr Hari, Mirco Crocop, Dick Vrij, Melvin Manhoef, Quinton “rampage” Jackson, enz… Er wordt tevens een Royal Rumble website opgericht in België, waarbij hij Yorick Decoster aanstelt als Royal Rumble reporter voor het Pro Wrestling.
#gallery-10 { margin: auto; } #gallery-10 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-10 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-10 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Na een jarenlange samenwerking in eerlijkheid en vertrouwen, een uitstekende webhosting verlenend en steeds paraat staan in moeilijke tijden, neemt onze webmaster Tim Desmet afscheid en vertrekt naar het warme zuiden, namelijk Spanje om daar zijn toekomst verder uit te bouwen…
RONIN M.M.A., Shihan Eric en alle leden wensen Tim een succesvolle toekomst toe!
Tim, bedankt voor alles wat je voor ons gedaan hebt gedurende de voorbije jaren!
#gallery-11 { margin: auto; } #gallery-11 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-11 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-11 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Bert Van Geystelen heeft na een vermoeiende en harde M.M.A. partij gewonnen van zijn Ierse tegenstander Jason Muldoon. In de laatste minuut van de eerste ronde, deed Bert Jason aftikken door middel van een sudden death choke. Shane Thomas nam het in zijn eerste prof partij op tegen de Britse lichtgewicht kampioen maar moest vrij spoedig de wedstrijd opgeven wegens de vele elleboogstoten die hij moest incasseren…
#gallery-12 { margin: auto; } #gallery-12 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-12 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-12 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op donderdag 1 maart 2007 heeft Shihan Eric Van Vaerenbergh zijn VBL Trainer C vergunning Engels Boksen met licentienummer 70 525 van de Vlaamse Boks Liga behaald, onder auspiciën van de KBBB. Dit diploma stelt hem in staat in de verdere toekomst boksers te begeleiden en te coachen aan de boksring. Vanaf volgend seizoen (september 2008), start er eveneens een RONIN Boxing Gym, waarvan de trainingen zullen doorgaan in het BLOSO te Blankenberge…De uren en dagen zullen eind augustus 2007 bekend gemaakt worden. Onze eerste Profbokser is Emrah Cemgizhan uit het RONIN M.M.A. Leverkusen team! Shihan Eric is er ten volste van overtuigd dat er nog meer bokstalent ongeduldig staat te wachten op deze buitenkans!
Meer goed nieuws…in de volgende maanden komt supertalent Junior Bauwens wekelijks trainen en sparren te Blankenberge vergezeld van zijn vader Jean Pierre. Op regelmatige basis word er een wisselwerking gedaan tussen RONIN M.M.A. Blankenberge en Boxing Club Box Promotions te Gent waar de lessen worden verzorgd door Georgi Shakshuarian.
#gallery-13 { margin: auto; } #gallery-13 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-13 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-13 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
De Jon Bluming M.A.X. Challenge vond plaats onder de zuiderse zon van het stadje Villeneuve – Loubet, dichtbij Nice. Het team, onder leiding van Bondscoach Eric Van Vaerenbergh, bestond uit volgende 3 vechters…Mikalai Byl, Nick Bundervoet en David Burasanzwe. Deze laatste mocht de spits afbijten en kwam na een explosieve start op de grond terecht, waar hij zijn tegenstander deed afkloppen met een wurging, in de 2de ronde vocht David Burasanzwe een ware titanenstrijd die tot drie verlengingen leidde, waarbij hij zijn tegenstander 2 keiharde stoten in de plexus solaris gaf en deze in elkaar zakte, maar jammer genoeg net toen David zijn 3de stoot plaatste, kwam deze terecht in het aangezicht van zijn tegenstander in plaats van in zijn plexus solaris en leidde tot een zware KO en natuurlijk de diskwalificatie van David. Nick Bundervoet had pech want die kwam meteen in de tweede ronde uit tegen de latere finalist maar toch hield hij het goed uit en moest tegen de lokale Vale Tudo kampioen afkloppen door een schitterende wurgtechniek (op drie seconden van het einde). Mikalai Byl liet zich meteen opmerken toen hij bij aanvang van zijn eerste wedstrijd zijn tegenstander met een verpletterende knie de neus brak en hem dan deed afkloppen met een enkelklem in de recordtijd van 23 seconden, wat meteen de trofee voor snelste KO in het team bracht. Mikalai won ook zijn andere vier volgende partijen op Ippon (KO) en dit voornamelijk door hoge trappen en kniestoten op het hoofd en een armklem. Het RONIN M.M.A. team van de IBK België bracht zo méér dan verdiend de Jon Bluming M.A.X. Challenge trofee mee naar België. Speciale dank aan Jean Paul Walter, die 400€ schonk om bij te leggen bij de 1580€ kostende vliegtuigtickets.
#gallery-14 { margin: auto; } #gallery-14 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-14 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-14 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Het was een hele leuke ervaring om eens de mensen van de IBK afdeling Krav Maga te laten les geven in militaire zelfverdediging. Er werden technieken aangeleerd zoals aanval op straat met één of meerdere tegenstanders, aanval op de grond tegen één of meerdere tegenstanders en eveneens ontwapeningstechnieken met een mes. Speciale dank aan de IBK Krav Maga verantwoordelijke Timo Hennekes en Hanshi Jan De Bruin voor het nog op tijd bezorgen van een vervanger voor de oorspronkelijke stagelesgevers en natuurlijk aan de uitstekende lesgevers van de stage zelf met name Sensei Ernie Van Gorp en zijn assistent. Er waren in totaal een dertigtal mensen aanwezig die nadien heel lovende uitspraken deden over de gegeven stage.
#gallery-15 { margin: auto; } #gallery-15 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-15 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-15 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Dit MixFight gala werd eerst vooraf gegaan door een zevental bokskampen, waarvan zeker mag gezegd worden dat Jean Pierre Bauwens Junior met glans uitblonk vergeleken met zijn Slowaakse tegenstander, die zonder coach stond te vechten en waar Shihan Eric gevraagd werd door Jean Pierre Bauwens om in de hoek van de Slowaakse vechter te willen staan om te coachen… Na de pauze volgden er zo’n 12 partijen in Muaythai, Kickboxing en Full Contact, waaraan Bert Van Geystelen zou deelnemen in een Vlaams titelgevecht Muaythai C tegen Rabia El-Hadoutie van “Nouredinne Gym” en Alain Moggi in zijn allereerste partij Full Contact tegen een vechter van Kickboxing club “Nieuw Gent”. Het titelgevecht tussen Bert en Rabia werd een heuse veldslag, waarbij Rabia Bert zwaar onder druk zette met zijn mokerslagen naar het hoofd en die meestal door Bert uitstekend opgevangen werden op zijn dekking, gevolgd door een counter met low kicks of front kicks. Het werd een uitputtingsslag van drie ronden, Bert trof Rabia met een mooi geplaatste voorwaartse trap in het gezicht, enkele harde stoten en een mooie achterwaartse trap in de lever en had Rabia tweemaal zo goed getroffen dat hij het noorden totaal kwijt was, maar kon het niet afmaken. Rabia raakte Bert verschillende keren goed op het gezicht, maar door zijn goede incasseringsvermogen, zijn goede manier van blokken en zijn sterke conditie nam Bert de aanval telkens terug over met harde low kicks. Na een moedige en harde strijd tussen beide kampers, viel de beslissing terecht op een paar puntjes in het voordeel van de thuisploeg van Rabia en zijn coach Nouredinne. Rabia en zijn coach waren beiden zo onder de indruk van Bert dat ze na de wedstrijd respectvol kwamen vertellen dat Bert een hele sterke tegenstander was. Het Full Contact gevecht van Alain Moggi werd in eerste instantie opgemerkt door het grote verschil in lengte tussen beiden, Alains tegenstander bleek heel wat groter te zijn dan verwacht,wat zeker geen voordeel is. Toch begon Alain zijn allereerste partij met de nodige moed en viel direct aan met enkele goede bokscombinaties en een schitterende hieltrap net over het hoofd, die zijn tegenstander in de touwen dwong en in een moeilijk parket bracht, jammer genoeg brak de scheidsrechter de clinch waardoor Alain het niet kon bolwerken. Alain ontweek mooi een hoge trap en een rechtse stoot maar liep bij het inzetten van zijn eigen aanval op een nefaste cirkelende hoge trap die met het scheenbeen in de nek eindigde op een K.O. voor Alain. Mooie en verdiende overwinning voor zijn tegenstander en een dappere wedstrijd van Alain Moggi, die na de wedstrijd al meteen vroeg wanneer hij zijn volgende partij mocht vechten. Opmerkelijk was ook het hoge aantal toeschouwers van team RONIN M.M.A. dat was meegekomen om beide vechters te komen aanmoedigen…met als mooiste voorbeeld Senpei Stephan en zijn leerlingen uit Duitsland, die meer dan drie uren hadden gereden om hun steun te komen betuigen. Spijtig genoeg moest Hackim Lebaili de wedstrijden van onze vechters missen, door het late uur van de partijen zag hij zich genoodzaakt om eerder te vertrekken naar zijn werk…toch bedankt voor je steun Hackim en natuurlijk ook alle supporters!
#gallery-16 { margin: auto; } #gallery-16 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-16 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-16 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Van dinsdag 23 januari tot en met vrijdag 26 januari 2007 hebben Shihan Eric Van Vaerenbergh en zijn leerling Bert Van Geystelen een speciale Muaythai seminar in de IBK Honbu te Emmen gevolgd onder leiding van Muaythai A klasse vechter en wereldkampioen Sensei Martin Van Emmen, onder auspiciën van de IBK Honbu.
Beiden werden heel gastvrij onthaald door Sensei martin en zijn echtgenote en kregen er een verblijfplaats aangeboden gedurende de volledige duur van het Muaythai seminar, waarvoor onze meest oprechte dank!
#gallery-17 { margin: auto; } #gallery-17 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-17 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-17 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Sensei Eric Van Vaerenbergh heeft van 11 januari tot 14 januari 2007 deelgenomen aan het IBK winterkamp dat doorging in het Kroatische Daruvar.
Tijdens dit internationale winterkamp behaalde hij zijn Rokudan 6de Dan rood / wit geblokte gordel Kyokushin Budokai All-Round Fighting en de daarbijbehorende titel Shihan.
Het IBK winterkamp in Kroatië werd ingericht door Shihan Mladen Sancic, onder auspiciën van de IBK Honbu.
#gallery-18 { margin: auto; } #gallery-18 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-18 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-18 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Het voorbije weekend van donderdag 11 januari tot en met zondag 14 januari 2007 ging het RONIN M.M.A. team met een zevental deelnemers naar het prachtige Kroatië om er deel te nemen aan het winterkamp van de IBK Kroatië. Er waren een 100-tal deelnemers aanwezig uit verschillende landen zoals, Italië, Duitsland, Nederland, België, Kroatië, Slovakije, Servië en Montenegro en Hongarije… Slovakije, Servië en Montenegro en Hongarije hebben besloten om zich bij de reeds bestaande 34 landen van de IBK te voegen (nu dus 37 landen)… dus bij deze van harte welkom! Dai Shihan Mladen Sancic en Sensei Zvonko hebben hierbij een uitstekende prestatie geleverd, want iedereen sprak vol lof over het goed georganiseerde winterkamp. De trainingen werden drie maal per dag verzorgd door volgende lesgevers: Kaicho Bluming, Kancho Kuipers, Hanshi Reilman, Shihan Sancic, Sensei Zvonko, Sensei Fahrun, Sensei Van Vaerenbergh, Sensei Scholler, Sensei Van Emmen, Sensei Stoppa en Sensei Sancic en bestonden voornamelijk uit Kihon, Kata, All-Round Fighting, Randori en heel wat fysieke training. Shihan Mladen Sancic (6de naar 7de Dan), Sensei Eric Van Vaerenbergh wordt Shihan (5de naar 6de Dan) en Sensei Zvonko Samarija (4de naar 5de Dan) werden gepromoveerd naar een hogere Dan graad omwille van hun enorme inzet en wilskracht bij het uitbreiden van de IBK naar een wereldorganisatie… Veel respect ook voor Shihan Don Saint, die ondanks zijn 73 jaren nog actief deelnam aan het winterkamp en probeerde iedereen een handje te helpen. Kaicho Bluming verklaarde op dit winterkamp eveneens dat K-1 kampioen Sensei Semmy Schilt vanaf nu 6de Dan (Shihan) wordt en zijn coach en mede oprichter van de IBK Hanshi Dave Jonkers 9de Dan. Er komt eveneens een professioneel vechtersteam in de IBK Kroatië namelijk “Hardcore Croatia”, waarin enkel de professionele en dus betaalde topvechters van Kroatië mogen lid van zijn en dat gemanaged word door Kancho Kuipers en Shihan Sancic… Kancho Henk Kuipers en kersverse Shihan Eric Van Vaerenbergh zullen hoogstwaarschijnlijk in de heel nabije toekomst een gelijkaardig team oprichten in de IBK België, waarin de topvechters van team RONIN M.M.A. naar het nationaal team van de IBK België zouden gepromoveerd worden, namelijk “Hardcore Belgium” Bij deze dankt de IBK Kroatië alle deelnemers voor het actief deelnemen aan het winterkamp en voor het tonen van zoveel goede wil, respect, discipline en trainingslust. Shihan Eric betuigd zijn dank en respect voor de Belgische deelnemers die zijn vertrouwen zeker niet beschaamden op dit internationale evenement…dus bij deze bedankt voor de aangename reis naar Kroatië aan Senpei Natapun, Alain Moggi, Nick Bundervoet, Franky Duysburgh, James Duysburgh en Hackim Lebaili…
#gallery-19 { margin: auto; } #gallery-19 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-19 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-19 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Het nieuwe jaar is nu goed uit de startblokken geschoten en er wordt onder het toezicht van Senpei Stephan Van Wichelen regelmatig en hard getraind!
Meerdere Kohai (studenten) bereiden zich voor op een toekomst als vechter in één van de vele disciplines waaraan onze dojo’s steeds deelnemen…
Bij deze wenst Senpei Stephan en al zijn leerlingen iedereen een sportief en gezond 2007 toe!
#gallery-20 { margin: auto; } #gallery-20 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-20 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-20 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op 5 januari 2007 wordt Sensei Eric Van Vaerenbergh door Kancho Henk Kuipers en Shihan Koen Scharrenberg betrokken bij topsportmanagement Team Hardcore dat het volledige management van topvechters regelt. Hij wordt door beide topmanagers aangesteld als hoofdverantwoordelijke voor Team Hardcore België.
#gallery-21 { margin: auto; } #gallery-21 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-21 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-21 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
IBK Nepal Dai Shihan Rajendra Subedi zet zich van uit het mooie Kathmandu (hoofdstad van Nepal) met hart en ziel in voor het uitbreiden van de RONIN M.M.A. scholen en het daarbijbehorende Kyokushin Budokai All-Round Fighting ook wel M.M.A. genoemd en laat zich daarbij vergezellen door verschillende gekwalificeerde zwarte gordels, die hieronder duidelijk bezield aan het werk zijn op de foto’s…
#gallery-22 { margin: auto; } #gallery-22 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-22 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-22 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Het toernooi, dat doorging in de Deense stad Frederickberg, bestond uit verschillende disciplines gaande van Kyokushin (full contact karate), Kyokushin Budokai (All-Round Fighting of M.M.A.) tot K1 Kickboxing (light or full contact).
Bert Van Geystelen vocht zijn Kyokushin Budokai All-Round Fighting partij tegen een berucht Deense Jiu Jitsuka genaamd Niels Christensen, die later tijdens de prijsuitreiking de trofee voor beste techniek in ontvangst zou mogen nemen.
Diezelfde Niels opende de wedstrijd met enkele mooie Judoworpen en vegen maar kon tegen de goed uitkijkende Bert op de grond niets afwerken, op een bepaald moment kwam hij terecht in Bert zijn guard maar toen hij daar rechtstaand probeerde uit te geraken, strikte Bert hem in een mooie voetklem (footlock), waarmee hij Niels Christensen ogenblikkelijk deed afkloppen.
Toen Bert in de finale stond kreeg hij de ervaren kickbokser Daniel Lauresen voor zich, die dadelijk zijn wedstrijd opende met enkele mooie traptechnieken en stoten naar het hoofd maar reeds na een dertigtal seconden wist Bert hem naar de grond te brengen, waar hij hem deed afkloppen met een bloedwurging (rear naked choke).
Terechte winnaar van zijn poule Bert Van Geystelen.
Natapun Kaewya vocht in dezelfde poule als Stephan Van Wichelen, waar hij in geplaatst werd door slechts één kilo overgewicht…
Desondanks alles, kwam Natapun uit tegen Perry van IBK Nederland, die door een tekort van tegenstanders in zijn hogere gewichtsklasse, bij de poule van Natapun en Stephan was terechtgekomen.
Perry leverde een bikkelharde strijd met Natapun, waarbij veel snoeiharde trappen en stoten werden uitgewisseld door beide heren, die het beste van hunzelf lieten zien, wat zeker erg gewaardeerd werd door het Deense publiek.
Na verlenging vatten de heren de strijd terug aan, tot Natapun opeens uithaalde met een schitterende tobi ushiro mawashi geri (gesprongen achterwaartse cirkelende trap naar het hoofd), die Perry vol op de kaak trof en die hem deed wankelen, wat leidde tot een wazari voor Natapun, die zo zijn wedstrijd won tegen de moedige Perry.
Toen was het de beurt aan Stephan, die uitkwam tegen een zwarte gordel uit Rostock, namelijk Andre Biemann, die direct onder zware druk werd gezet door Stephan met zware mawashi geri gedan en uchi mawashi geri gedan (buitenwaartse en binnenwaartse low kicks)…Andre probeerde Stephan nog te verrassen met een domawashi geri of somuso geri (neerwaartse hieltrap door salto), die te licht raakte, waarop Stehan hem onmiddelijk naar het canvas stuurde met een explosieve tobi ushiro geri (gesprongen achterwaartse levertrap) die Andre in elkaar deed krimpen van de pijn.
Hierna kwam Stephan uit tegen een erg onsportieve Duitser uit Saksen, een zekere Christian Seiler, die bijna direct door zijn been zakte toen Stephan hem een loeier van een mawashi geri gedan ( buitenwaartse low kick) op zijn been trapte…Stephan bleef de druk opvoeren en trapte Christian met een schitterende uchi mawashi geri gedan (binnenwaartse low kick) naar de tatami, waarop wij dachten dat de finale bereikt was, maar de heer Seiler veinsde dat het een trap in het kruis betrof en Stephan kreeg in plaats van zijn verdiende Ippon (vol punt of knock down) een Genten (zwaar strafpunt) toegewezen, waarna de strijd weer werd hervat en nog erger uitdraaide voor Stephan, want nu trapte de Saks zijn mawashi geri jodan (cirkelende trap naar het hoofd) op Stephan zijn hoofd terwijl die reeds een paar meter buiten de tatami stond, waardoor Stephan tussen het publiek terecht kwam met name op onze cameraman van het moment Bert!
Tot overmaat van ramp bleek de Saks zijn teennagels niet geknipt te hebben, waardoor Stephan een opengereten wenkbrauw opliep, waardoor het bloed in zijn oog liep en hem alle zicht ontnam…de jury overwoog nog om de Saks te diskwalificeren maar toen bleek dat Stephan zo niet meer kon verder vechten, werd de Saks doorgewezen naar de finales waar hij later op natapun zou stuiten.
Christian Seiler bleek nog onsportiever te zijn dan we dachten…want tijdens het opwarmen van Natapun kregen we de binnenkant van de Saks zijn dijbeen te zien, die helemaal blauw gekleurd was door Stephan zijn binnenwaartse lowkick, die dus wel degelijk géén trap in het kruis was zoals de Saks had geveinsd in de halve finales!
Als toemaatje deed de Saks er nog een schepje bovenop, door als Natapun sportief zijn hand uitstak om de finale aan te vangen, hij die hand aantikte en direct loeihard een mae geri (voorwaartse trap) natrapte, dit tot zeer groot ongenoegen van het publiek, de jury én zijn eigen coach!
Dit was voor Natapun reden genoeg om het licht volledig op groen te zetten en hij verbaasde het publiek door zijn schiterende combinaties in zowel trappen als stoten, tot hij op een bepaald moment een wervelende alles vernietigende ushiro geri gedan (lage achterwaartse gesprongen trap naar het dijbeen) plaatste die Christian Sleiter, resoluut door zijn benen deed zakken…maar de onsportieve houding van deze Saks liep de spuigaten uit…hij veinsde deze keer dat Natapun zijn traptechiek op zijn kniegewricht had getrapt in plaats van in zijn dijbeen!
Onder luid boe geroep werd de jury bijeengeroepen, waarna tot ieders verbazing werd beslist dat de Saks de winnaar was en dat Natapun gediskwalificeerd werd door het uitvoeren van een niet toegestane traptechniek, waardoor de tranen in Natapun zijn ogen sprongen, die dit toch helemaal niet verdiende na zijn Andy Hug-achtige Knock Down…
Het publiek ging uit de bol en liet luid en duidelijk zijn ongezouten mening horen, tot er opeens een persoon naar de hoofdjury kwam gelopen met een camera, waarop de beelden van het fel betwiste gevecht waren te zien… en wat bleek?
Natapun had de Saks geraakt op de bovenkant van het dijbeen, zelfs niet eens in de buurt van Christian Sleiter’s kniegewricht!
Hierdoor herriep de jury haar beslissing en werd er aan de hand van video-opnamen een nieuwe en deze keer terechtte beslissing genomen, namelijk dat Natapun de enige en echte winnaar was…
Verschillende mensen kwamen nadien bij ons om Natapun en mij hun steun te betuigen, mensen zoals Hanshi Bernard Creton, Shihan Tom Madsen, Shihan Ralph Fahrun, die vertelden dat de Saks nadien in de kleedkamer nog een oorveeg van zijn waarschijnlijk erg ontgoochelde coach kreeg, omdat, toen hij zijn broek uitdeed, er een grote buil te zien was op het midden van zijn dijbeen!
Boontje komt om zijn loontje!
Toch een mooi resultaat van het RONIN M.M.A. team van de IBK België, dat naar huis toe kwam met de volgende resultaten uit Denemarken:
#gallery-23 { margin: auto; } #gallery-23 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-23 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-23 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Het Kyokushin Budokai All-Round Fighting weekend, dat doorging van zaterdag 25 november tot en met zondag 26 november 2006 in het Duitse Remscheid kon zeker geslaagd genoemd worden, want de samenwerking tussen alle Budoka’s was om ronduit U tegen te zeggen!
Ondanks het feit dat we op weg naar Duitsland, heel wat tegenslagen en pech ondervonden (gaande van files, autopech, geflitst worden, enz.) werd het een weekend om later met goede gevoelens op terug te blikken…
Nadat Kancho Henk Kuipers een intensieve en leerrijke trainingssessie had gegeven, viel de eer om te mogen overnemen in handen van de gebroeders Shihans Boldt (Michael en Holger) vergezeld van hun beste leerling Shihan Tom Madsen, die eerder wereldkampioen werd.
De Shihans Boldt hebben een indrukwekkend palmares achter de rug met meer dan 400 gevechten in hun carriere, gaande van boksen tot grappling…
Beide heren trainden onder indrukwekkende Sensei’s en Shihans zoals, Benny “the Jet” Urquedez, Bill Wallace, Gene Lebell, Gokor enz… en dat is duidelijk te merken in hun trainingsleer!
Desondanks hun klasse, blonken beide heren toch uit in bescheidenheid en dat was toch iets wat ons het meeste aansprak…
Sensei Eric kreeg zelfs het compliment dat ze verschillende trainingsmethodes en technieken, die hij voortoonde, in de toekomst zullen aanwenden tijdens hun trainingen in de dojo te Hamburg, als dat geen eer is!
Ook Sensei Ralf Fahrun gaf een hele interessante les in Sambo alsook IBK Duitsland Dai Shihan Oliver Witte in Aikido…
Het werd een heel open en leerzaam seminar, met een voorbeeldige inzet door zowel de hogere gordels als de lagere…
Dank aan allen die meekwamen en zich zo goed inspanden…
Speciale dank aan Dai Shihan Oliver Witte, zonder wie dit weekend nooit zou hebben plaatsgevonden!
Volgend jaar zijn we zeker weer van de partij!
#gallery-24 { margin: auto; } #gallery-24 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-24 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-24 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Er waren heel wat deelnemers komen opdagen op dit Europese Kyokushin evenement, met deelnemers uit Engeland, Frankrijk, Rusland, Polen, Duitsland, België enz.
Het RONIN M.M.A. team met Natapun Kaewya, Bert Van Geystelen en Stephan Van Wichelen waren ook van de partij.
Natapun en Bert bereikten beiden de kwartfinales maar werden uitgeschakeld na verlies op punten in gelijkopgaande wedstrijden.
Stephan had minder geluk want die kreeg meteen Marc De Roodt (vijfvoudig winnaar van dit toernooi, nu zes maal…) voorgeschoteld op zijn eerste wedstrijd…en liep na een korte maar krachtige start op een fenomenale mawashi geri jodan (cirkelvormige trap naar het hoofd) die hem naar het canvas stuurde.
Weer wat ervaring meegenomen en nu op naar het toernooi in Denemarken!
#gallery-26 { margin: auto; } #gallery-26 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-26 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-26 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Vorige zaterdag werd onze dojo vereerd met het bezoek van Kancho Henk Kuipers, de President van de International Budo Kaikan of kortweg de IBK.
Deze vier uur durende stage, werd voorzien van de nodige efficiente technieken, die zowel uit het Kyokushin als uit het All-Round Fighting systeem afkomstig waren.
De sfeer was heerlijk onder de deelnemers en de Kancho vermeldde dan ook dat het hier een heerlijke gedisciplineerde groep betreft, die enorm veel respect vertoond en telkens het uiterste van zichzelf geeft ongeacht welke oefening…
Er was een opkomst van een 40-tal deelnemers en dat was meer dan genoeg om de stage op een deftige manier te laten verlopen.
Mijn speciale dank gaat uit naar in de eerste plaats Kancho Henk Kuipers natuurlijk…maar eveneens naar Bert Van Geystelen, die zich eveneens uit de naad gewerkt heeft, om er voor te zorgen dat de Kancho en zijn familie onder de allerbeste omstandigheden in Belgie konden verblijven…onze kok Thomas die verantwoordelijk was voor de heerlijke gerechten…en last but not least…alle aanwezige deelnemers…met extra aandacht naar volgende personen: Senpei Eddy Zoete (RONIN M.M.A. Nieuwpoort), Senpei Natapun Kaewya (RONIN M.M.A. Brugge) en Senpei Stephan Van Wichelen (RONIN M.M.A. Leverkusen) die speciaal was afgekomen uit Duitsland!
#gallery-27 { margin: auto; } #gallery-27 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-27 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-27 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Senpei Stephan Van Wichelen, die binnen enkele weken de nieuwe RONIN M.M.A. dojo in Leverkusen, Duitsland opent, zien we hieronder druk in de weer met het opbouwen van de dojo, vergezeld tijdens zijn noeste arbeid door enkele leerlingen en vrienden…
Het adres is reeds bekend en men kan de dojo bezoeken op onderstaand adres:
RONIN M.M.A. Leverkusen
Fitnessstudio “”Body Planet”
Th. – Heuss – Ring 90 – 92
51377 Leverkusen
Tel: 0214/2600278
#gallery-28 { margin: auto; } #gallery-28 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-28 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-28 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Zaterdag laatstleden nam Mandy Zoete deel aan het Budokaido “Tameshiwari” of breektechnieken kampioenschap te Nieuwpoort.
Na eerst meerdere Y-tong blokken te hebben gebroken in de voorrondes door middel van verschillende technieken zoals oroshi-kakato-geri en oroshi-empi-uchi, slaagde Mandy er in zich te plaatsen in de finale, waar ze met een gelijk aantal punten de eerste plaats deelde met haar tegenstandster…
Er moest een winnaar komen en beide dames kregen een stapel van maar liefst 10 Y-tong blokken voorgeschoteld!
Mandy sloeg er maar liefst negen van door en jammerlijk genoeg brak de allerlaatste niet, wat echter bij haar tegenstandster wel het geval was…
Mandy dus huiswaarts met een schitterende 2de plaats en de titel van vicekampioen van België in haar eerste deelname in een tameshiwari toernooi!
Proficiat, Mandy!
Bert Van Geystelen vocht gisteren zijn eerste M.M.A. partij in het Nederlandse Emmen tegen Nick Van Deursen van “Team Hardcore” uit Klazienaveen.
Bert ging direct hard van start en raakte zijn tegenstander ogenblikkelijk met een rake opstoot op de kin, waardoor deze even aangeslagen was en door de knieën ging…
Hij herpakte zich echter slim door Bert via een leg-shoot uit evenwicht te brengen en hem met een harde slam tegen het canvas te smijten, waarna hij zich nestelde in de side-mount…
Bert belette echter dat zijn tegenstander verder positie kon innemen door een snelle wissel te maken van een half-guard naar een full-guard positie op de rug, waardoor zijn tegenstander in een 10 seconden durende guillotine-choke belandde maar er zich toch knap wist uit te bevrijden…
Hierna nam hij de mount in over Bert en probeerde meerdere malen een arm-lock te versieren, maar Bert ontnam hem rustig al die kansen door soepel de pogingen van zijn tegenstander te ontglippen…
Tijdens een van die ontsnappingen, maakte Bert een bridge, bracht zijn tegenstander slim uit evenwicht en greep meteen de arm en ging voor een arm-bar, waar in eerste instantie zijn tegenstander Nick Van Deursen nog probeerde uit te rollen, maar Bert hield zich aan het game-plan en rolde meteen in de tegenovergestelde richting waardoor zijn tegenstander vast kwam te zitten in een onwrikbare arm-bar, die eindigde met een tap-out door zijn tegenstander…
Knappe en eervolle overwinning van Bert!
Respect aan zijn tegenstander Nick Van Deursen!
#gallery-30 { margin: auto; } #gallery-30 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-30 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-30 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Na jaren van zwoegen en zweten, zijn Sensei Eric Van Vaerenbergh en Sensei Rajendra Subedi er in geslaagd om 12 nieuwe RONIN M.M.A. scholen te openen in het prachtige Nepal!
Na vele onderhandelingen en vergaderingen besloten 12 scholen toe te treden tot de IBK Nepal, waarvan Sensei Rajendra Subedi de Dai Shihan (landsvertegenwoordiger) is en die het zeker eens verdiend om eens extra in de kijker geplaatst te worden na het verrichten van zoveel werk…
Heel wat dojo leiders zijn ervaren Kyokushin vechters,die overgekomen zijn uit de groep van Matsui (IKO 1) en die zelfs hebben deelgenomen aan meerdere buitenlandse kampioenschappen zoals bv. het Kyokushin WK in Japan en omwille van hun uitstekende prestaties op het WK, persoonlijk uit de handen van de Koning van Nepal, een eremedaille mochten ontvangen…
Momenteel is de IBK Nepal opgenomen in de Nationale Gevechtssporten Federatie en wordt er in de nabije toekomst beslist of de IBK Nepal met zijn RONIN M.M.A. Dojo’s officieel wordt erkend door het Ministerie van Sport
Een mooie aanwinst voor de IBK, uit eerbetoon aan Kaicho Bluming!
#gallery-31 { margin: auto; } #gallery-31 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-31 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-31 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op 23 september jongstleden werd er in het Nederlandse Klazienaveen, onder grootse publieke belangstelling, de IBK Honbu en het museum van Kaicho Jon Bluming geopend.
Het geheel was heel professioneel in elkaar gestoken en het mag gerust geweten zijn dat Kancho Henk Kuipers hiervoor de hoofdverantwoordelijke was, waarvoor mijn allergrootste respect.
Het was indrukwekkend om al de Dai Shihan (landsvertegenwoordigers) van over de ganse wereld eens te samen te zien.
Meerdere grootheden in de gevechtssportwereld kwamen eveneens opdagen in de adembenemende Honbu, zoals ondermeer Fleming Schroeter, Koen Scharrenberg, Sem Schilt, Bob Schreiber, Joop Kasteel en vele andere bekende gezichten…
Er werden base-ball knuppels gebroken met het scheenbeen, demonstraties gegeven in verschillende gevechtssporten en dit alles onder een gemoedelijke en vriendschappelijke sfeer…
Diezelfde avond werden alle Dai Shihan uitgenodigd in hotel Emmen (prachtig hotel trouwens) en kregen we een heerlijke maaltijd en een verfrissende drink aangeboden…
Na deze lekkere tussenstop, waarbij ik mij heel goed vermaakt heb met Kaicho Bluming, Kancho Henk Kuipers, Shihan Lionel Bricnet, Shihan Mladen Sancic, Shihan Jan De Bruin, Shihan Ruud Muller enz., reden we naar de Kancho thuis, waar we onthaald werden op een oergezellige avond met een live band (die enorm goed was) en een gezellige babbel bij een aangename drink…
Diezelfde avond voerde ik eveneens nog een heel aangenaam gesprek met de kapitein van het korps Mariniers te Doorn, dit met betrekking tot het eventuele openen van een nieuwe RONIN M.M.A. dojo in de militaire bassis van de Marine te Zeebrugge, benieuwd wat dit zal brengen…
Bij deze wens ik ook namens mijzelf, de volledige IBK en alle RONIN M.M.A. dojo’s Dai Shihan Oliver Witte en zijn vrouwtje van harte te feliciteren met hun pasgeboren dochtertje!
#gallery-32 { margin: auto; } #gallery-32 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-32 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-32 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op 21 juli 2006 wordt Senpai Stephan Van Wichelen benoemd tot Branch Chief voor RONIN M.M.A. Duitsland.
Senpai Stephan vertelde net aan Sensei Eric Van Vaerenbergh de eerste RONIN M.M.A. dojo te openen in Leverkusen op 1 augustus 2006.
#gallery-33 { margin: auto; } #gallery-33 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-33 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-33 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Recent werd Sensei Eric Van Vaerenbergh gecontacteerd door Dirk Vandereyken, P.R. consultant voor Oskaar en de grote filmmaatschappij Dutch Filmworks, om zijn kennis inzake Oosterse Krijgskunsten aan te wenden om filmbesprekingen te houden aangaande alle Oosterse films in het genre “Hong Kong Legends” en “Asia”.
#gallery-34 { margin: auto; } #gallery-34 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-34 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-34 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Deze Vale Tudo (Portugees voor “alles is toegestaan”) stage werd gegeven op zaterdag 10 juni onder de deskundige leiding van Europees kampioen Vale Tudo en Cage fighter Niko Puhakka die afkomstig is uit Finland en de trainer is van Dojo Espoon Kehahait.
Niko Puhakka is een prof, die reeds 14 kampen in het M.M.A. topcircuit achter de rug heeft, daarvan heeft hij er 4 verloren en 10 gewonnen.
De stage omvatte voornamelijk volgende technieken, take downs, chokes, armbars en escapes…
Iedereen was flink onder de indruk van de kwaliteiten van deze zeer strenge maar sympathieke Fin, die na de stage een overeenkomst sloot met Sensei Eric om meerdere keren per jaar Vale Tudo stages te organiseren in de ondertussen steeds befaamder wordende RONIN M.M.A. scholen wereldwijd…
We kijken er met zijn allen vol enthousiasme naar uit!
Speciale dank aan Dieter, zonder wie dit niet mogelijk was geweest.
#gallery-35 { margin: auto; } #gallery-35 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 25%; } #gallery-35 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-35 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op zaterdag 20 mei 2006 vertrok het RONIN M.M.A. team naar de schitterende Belgische Kempen, om er deel te nemen aan het Kyokushin full contact karate toernooi “Beker der Kempen” ingericht door “Stamina Dojo” uit Beerse.
Alle deelnemers van onze clubs behaalden meerdere overwinningen in hun gewichtsklasse…
Bij de jeugd vocht de 8-jarige Shane Waeghe zich als een kleine leeuw door zijn wedstrijden, plaatste Jordi Teetaert een schitterende knock-down met een mae geri chudan (voorwaartse trap naar de plexus), maakte Naomi Teetaert gehakt van haar tegenstandsters, versierde Shahkaar Mughal de mooiste KO van het volledige jeugdvechters klassement met een explosieve en zeer technische mawashi geri jodan (cirkelvormige trap naar het hoofd), vocht Timothy Versluys telkens een ware uitputtingsslag, ramde Tibor Takac zich een weg naar de finales, slaagde Chloe Grant er in om zich bij haar eerste deelname direct in de finales te plaatsen, gaf Mandy Zoete het beste van zichzelf bij haar eerste deelname…
Bij de volwassenen bleek het niveau redelijk hoog te liggen voor een beginnelingen toernooi…nietemin vocht Bert Van Geystelen een mooie technische partij, toonde Eddy Zoete dat hij over een echt vechtershart beschikt, toonde Tahsin Mughal wat het woord “Fighting Spirit” nu daadwerkelijk betekend en nam de moedige Waseem Mughal het meteen op tegen een zwarte gordel uit Frankrijk…
Het team vertrok huiswaarts met heel wat overwinningen en 5 oververdiende bekers!
#gallery-36 { margin: auto; } #gallery-36 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-36 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-36 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Vorige woensdag 17 mei 2006 kreeg Sensei Eric Van Vaerenbergh het onverwachte bezoek van Provinciaal afgevaardigde Patrick De Klerck, die hem een gouden eremedaille kwam overhandigen in opdracht van de Belgische Staat en de Provincie West Vlaanderen en dit omwille van de uitzonderlijke verdienste en inzet voor de gevechtssporten, zowel Nationaal als Internationaal, alsook voor het deskundig leiden van meerdere sportclubs als voorzitter en het daaruit voortvloeiende succesvolle palmares (dat op 17/05/2006 een totaal van 857 gevechten waarvan 793 gewonnen bevat) met het Nationale team gedurende de voorbije 15 jaren…
#gallery-37 { margin: auto; } #gallery-37 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-37 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-37 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op zaterdag 13 mei laatstleden kwam Oliver Witte, Dai Shihan voor de IBK Duitsland en eigenaar over de Duitse Shiragiku dojo een stage Kyokushin Budokai All-Round Fighting met nadruk op het onder controle houden van een tegenstander tijdens een gevecht op straat… Er kwamen heel wat technieken aan te pas, gaande van Aikido tai sabaki’s,Kyoshu drukpunten, allerlei beenvegen en worpen tot effectieve militaire uitschakelingstechnieken op de kwetsbare plaatsen zoals de keel, neus, slaap en andere gevoelige onderdelen… De aanwezigen deden hun uiterste best om zo goed mogelijk de aangeleerde technieken in te studeren, wat voor hen deze namiddag natuurlijk erg leuk maakte! Dank aan allen die kwamen meedoen en natuurlijk het grootste respect voor Dai Shihan Oliver Witte, die speciaal uit Duitsland was gekomen om ons allen iets bij te brengen over zijn visie omtrent Kyokushin Budokai All-Round Fighting!
Op zaterdag 22 april jongstleden vertrokken we met een groep richting Nederland, om er voor de tweede maal deel te nemen aan het Militaire Budo Kamp van het Nederlandse Korps Mariniers, dit kamp werd verwezenlijkt dankzij de grote inspanningen van Shihan Jan De Bruin, het Korps Mariniers en natuurlijk alle deelnemende scholen en hun Senpai’s, Sensei’s en Shihans.
Er werd een enorm aantal deelnemers bereikt namelijk 450!
Een ware triomftocht voor de organisators, want ik heb zelden zoiets gezien…
Alle aanwezige stijlen deden hun uiterste best om deze dag tot een heerlijke Budodag voor allen te vormen en ze slaagden nog in hun opzet ook!
Kaicho Bluming gaf de ganse dag door All-Round Fighting (hoedje af op zijn leeftijd), terwijl andere Shihans hun beste beentje voorzetten…
Bekendheden zoals Chris Dollman (viervoudig wereldkampioen Pancrase Freefight) gaven deze prachtige dag nog een extra tintje…
Er werd getraind in Judo, Kyokushin, Krav Maga, Tantojitsu, Jiu Jitsu, All-Round Fighting, Mixed Martial Arts…alsook op de hindernispistes met koorden, death rides, klimtorens (waar heel wat deelnemers hun angsten onder ogen zagen en ze overwonnen)
Diezelfde avond vertrokken we moe maar voldaan terug naar Belgenland, waar we eenmaal thuisgekomen allen onze meegemaakte avonturen in geuren en kleuren konden vertellen aan onze naasten…wat kan een mens meer wensen…
Speciale dank aan het Korps Mariniers, Kaicho Bluming, Shihans De Bruin, Muller en alle andere personen die ik niet allemaal bij naam ken maar toch mijn respect betuig door hun ook te bedanken voor alle moeite die ze in deze unieke dag investeerden…
Geniet van de talrijke foto’s die Shane Thomas van ons allen maakte en online plaatste, waarvoor dank aan Shane, die speciaal overgevlogen was uit Ierland en tevens zijn beste vriend Andy uit Duitsland had meegebracht, die door onze groep erg grappig werd bevonden…
#gallery-39 { margin: auto; } #gallery-39 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-39 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-39 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op maandag 10 april 2006 heeft Sensei Eric Van Vaerenbergh zijn Godan 5de Dan zwarte gordel Kyokushin Budokai All-Round Fighting behaald, onder auspiciën van de IBK en Kaicho Jon Bluming.
#gallery-40 { margin: auto; } #gallery-40 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-40 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-40 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op zaterdag 8 april jongsleden werd er ter gelegenheid van het vijfjarig bestaan van Taekwondo club “Fighting Spirit” een Open Budodag georganiseerd door Hans Balcaen, die zowel Taekwondo als Hapkido doceert in Gistel…
Meerdere krijgskunsten kwamen hun beste beentje voorzetten en dit allemaal in een vriendschappelijke samenwerking, iets wat die namiddag toch benadrukte. De mensen konden deelnemen aan alle mogelijke krijgskunsten gaande van Taekwondo, Hapkido, Mixed Martial Arts, Jiu Jitsu, Aikido, Kendo, Nunchaku, Tai Chi, Boksen, Thaiboksen, Kickboksen, Braziliaanse Jiu Jitsu, Kobudo en zo verder…
Het aantal enthousiaste deelnemers dat kwam opdagen, was een feit dat een extra glans gaf aan deze schitterende Budodag.
Het mag gerust vermeld worden dat Hans Balcaen zeker iemand is die zeker gastvrijheid kent, want alle leraren en meesters die kwamen opdagen om hun lessen te verzorgen, werden op een lekkere warme maaltijd bediend, zelfs voor mij werd er speciaal een vegetarische lasagne klaargemaakt… Hoedje af voor Hans!
Na een dag barstensvol demonstraties, waaronder ook RONIN M.M.A. deelnam als vertegenwoordiger voor de IBK België, werd alles in gereedheid gebracht voor een spetterende demonstratie als afsluiter van de Budodag.
Hierbij mochten Senpei Natapun Kaewya (wereldrecordhouder breektechnieken) en Bert Van Geystelen, het Budogala openen met een schitterende demonstratie van breektechnieken (tameshiwari).
Naar mijn bescheiden mening was iedereen die dag heel tevreden en voldaan, wat deze Budodag onvoorwaardelijk katapulteerde naar een succesvol evenement…
#gallery-41 { margin: auto; } #gallery-41 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-41 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-41 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op zondag 19 maart 2006 vertrok het RONIN M.M.A. team in de vroege ochtend op weg naar de Europese kampioenschappen Kyokushin in Den Haag.
Het team dat oorspronkelijk bestond uit Guy De Roo, Natapun Kaewya, Sven Braem, Bert Van Geystelen, Mikalai Byl en Roxanne De Pecker werd gedurende de maanden die vooraf aan het toernooi gaan, telkens kleiner…met als resultaat dat Bondscoach Eric Van Vaerenbergh moest afzakken naar Den Haag met slechts twee overgebleven vechters van de oorspronkelijke zes…
Bert kwam in de eerste ronde bij de middengewichten uit tegen een tegenstander uit Hongarije, de eerste momenten bleken beiden aan elkaar gewaagd te zijn en zag het er naar uit dat deze partij een ware uitputtingsslag zou worden, ware het niet dat de Hongaar juist een mawashi geri jodan inzette…net op het moment Bert zijn handen vooruit schoten om zijn tegenstander met een combinatie van kniestoten te bewerken…resultaat…de mawashi geri jodan zoeft voorbij de dekking van Bert en knalt recht achter zijn oor en plaatst Bert KO op de ringtouwen…prachtige mawashi maar zonder enige twijfel een “lucky shot”…maar ja dat is nu eenmaal zo in een gevecht…soms heb je dat tikkeltje geluk nodig…dat ietsje meer.
Ook Guy De Roo had blijkbaar geen geluk want die kwam meteen in de eerste ronde uit tegen de Poolse topvechter Adrewzwensky, die Guy eerst met een volle ushiro mawashi geri jodan raakte…maar die tot zijn eigen verbazing Guy niet tegen het canvas liet gaan…Guy stond wel wankel op zijn benen en 24 seconden voor het einde van de wedstrijd knalde de Pool een gesprongen kniestoot op de kin van Guy De Roo, die deze keer wel naar de grond ging.
Op het einde van de wedstrijd kwam de Pool zich verontschuldigen voor de KO wat volgens mij helemaal niet nodig was, prachtig gedaan!
De Pool won al zijn volgende wedstrijden met KO, meestal door gesprongen kniestoten en ook een paar hoge trappen, wat resulteerde in een oververdiende eerste plaats en hij kreeg daarbovenop nog eens de prijs voor de sterkste en hardste vechter van het toernooi…
Voor het Belgische team een teleurstellende terugkeer huiswaarts, zeker na een vijfde plaats en een stijlprijs dat het jaar voordien terug mee naar huis genomen werd!
Volgend jaar zijn we weer van de partij zoals elk jaar voorheen…hopelijk lacht het geluk ons dan wat meer toe…toch respect voor Bert en Guy, die moedig vochten op dit toernooi van uitzonderlijke klasse!
#gallery-42 { margin: auto; } #gallery-42 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-42 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-42 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op zaterdag 4 maart 2006 werd er in Siam Muaythai Academy te Zwevegem een Kyokushin Budokai All-Round Fighting stage gegeven onder de deskundige leiding van niemand minder dan Kancho Gerard Gordeau, deze vechtmachine van wereldklasse, heeft verschillende wereldtitels op zijn palmares staan, zoals ondermeer in de UFC, de K1, Kyokushin, Savate enz…
Het grootste gedeelte van de stage werd er aandacht geschonken aan het goed aanleren van verschillende stoot- en traptechnieken alsook aan het ontwijken van verschillende aanvallen.
De namiddag kreeg nog een leuke wending toen bleek dat zowel Mourad (wereldkampioen Muaythai) en Cem Senol (huidig Europees kampioen Kyokushin) ook van de partij bleken te zijn…
Er werd op een leuke manier onder elkaar getraind, wat het geheel nog aangenamer maakte.
Dank aan Bruno Derijcke, die deze stage verwezenlijkte en mij vertelde dat er in de nabije toekomst eveneens stages zouden plaatsvinden met name met Noel Van Den Heuvel (viervoudig wereldkampioen Muaythai) en andere toppers… We kijken er naar uit!
#gallery-43 { margin: auto; } #gallery-43 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-43 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-43 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Zaterdag 18 februari 2006 vocht Sven Braem op het “Test of Talent” gala te Mortsel. Het was een topgala waar enkel C, B en A-klassers vochten, Sven vocht dan ook de enige D partij. Er was normaal een rematch voorzien tegen Giovanni van de Bushido’s waar hij in Blankenberge twijfelachtig (onterecht) tegen verloor. Giovanni kwam tenslotte niet opdagen en Sven kreeg een andere tegenstander Kevin Wuilmart, waar hij ruim op punten van won. Hij heeft weer goed geknokt onze Sven! Het resultaat van deze winst is dat hij nu een stapje vooruit maakt naar de C-klasse. Proficiat! Na een jaar kampen in Thai- en Kickboxing heeft RONIN M.M.A. er zijn eerste C klasse vechter bij!
#gallery-44 { margin: auto; } #gallery-44 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-44 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-44 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Tijdens het voorbije weekend kreeg de RONIN M.M.A. Honbu te Blankenberge, bezoek van de IBK Ierland Dai Shihan Shane Thomas. Er werd tijdens het weekend meerdere malen hard getraind in Kyokushin, Muaythai, Boxing en Mixfight…ook fitness en powertraining maakten deel uit van de trainingen van Shane. Naast de training nam Sensei Eric, Shane mee uit in zijn woonplaats Blankenberge…waar er een gezellige eettent werd uitgekozen om zo ook eens kennis te kunnen maken met de Vlaamse keukenspecialiteiten…er werd veel besproken voor de toekomst onder een heerlijke maaltijd en een verfrissende drink. Shane vond blijkbaar de trainingen zo goed dat hij besloten heeft om meermaals over te komen vanuit het Groene Ierland naar België. Vanzelfsprekend werden er ook leuke plaatjes getrokken, die hieronder afgebeeld staan…
#gallery-45 { margin: auto; } #gallery-45 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-45 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-45 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op zaterdag 26 januari werd er in Zwevegem een Muaythai & Kickboxing gala gehouden, ingericht door Siam Muaythai Club Zwevegem. Er werd gevochten in verschillende stijlen zoals Kyokushin (Full contact karate), Muaythai, Kickboxing enz…
Deelnemers van onze club waren Senpei Natapun Kaewya en Sven Braem, die beiden een kamp vochten in Kyokushin full contact karate (zonder bescherming).
Sven mocht als eerste de ring in om er zijn tegenstander te ontmoeten die van de lokale club was en die zo’n 11kg zwaarder woog en tevens over een zwarte gordel 2de dan Shotokan karate beschikte… Sven (groene gordel) bekampte zijn tegenstander met ware leeuwenmoed en had duidelijk de overhand in het ganse gevecht desondanks de moed van zijn tegenstander om toch te blijven staan en regelmatig een counter te plaatsen…Sven was vastbesloten om er voor de laatste verlenging voluit voor te gaan doch er was een verwarring gebeurd in de reglementen (in full contact karate wordt er bij een onbeslist altijd een minuut verlengd namelijk ensho shen, blijkbaar was dit niet gekend bij de jury) dus werd er in de verwarring beslist om een match nul toe te passen…jammer maar niets aan te doen…toch goed gestreden door beide vechters!
Natapun Kaewya trad vastbesloten de ring binnen en ging resoluut voor de aanval, die bestond uit het constant onder druk zetten van zijn tegenstander door middel van combinaties waar het publiek met volle teugen van genoot…zijn moedige tegenstander slaagde er slechts in om af en toe eens een low kick te plaatsen maar werd door de gewelddadige aanvallen verplicht in zijn dekking te schuilen…op het einde van de laatste ronde kwam een ushiro mawashi geri jodan goed door, waardoor de uiteindelijke overwinning unaniem toegekend werd aan Natapun…
Het was een leuk evenement met een speciale uitreiking aan Kancho Gerard Gordeau (All-Round Fighting) en Noel Van Den Heuvel (Thaiboxing), voor hun uitzonderlijke prestaties in de unieke wereld van gevechtssporten, waarbij een uitvoerig relaas werd gebracht door de aankondiger aangaande beide vechters en hun uitzonderlijke palmares…
#gallery-46 { margin: auto; } #gallery-46 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-46 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-46 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Tijdens het weekend van 12 tot 15 januari 2006 werd er een schitterend IBK winterkamp georganiseerd in een prachtig revalidatiecentrum nabij de Kroatische hoofdstad Zagreb, waaraan Sensei Eric deelnam.
Het evenement was volledig te danken aan het deskundig organiseren van de Kroatische IBK met speciale dank aan Shihan Mladen Sancic, die waarschijnlijk heel wat werk heeft moeten verzetten om dit doel te bereiken.
De trainingen werden drie maal per dag gehouden en bestonden uit het trainen van kata door Shihan De Jong, kihon door Shihan Nico Gordeau en kumite en ne-waza (grondwerk) door Kancho Gerard Gordeau.
Tussen de trainingen door kregen de deelnemers de kans om eens te ontspannen in een warm waterbron, iets wat specifiek is aan Kroatië of kon er ook eens rustig uitgeblazen worden in de sauna.
Sommigen genoten zelfs eens van een lekkere massagebeurt na een intensieve trainingssessie
Er werden eveneens examens gehouden voor Kyu- en Dan graden, met natuurlijk de beruchte 30 man kumite voor Shodan en de 40 man kumite voor Nidan!
Na een langdurige uitputtingsslag lukte het de deelnemers dan toch om te slagen voor hun examen…waarna ze doodmoe maar dolgelukig hun Shodan of Nidan diploma uit handen van Kaicho Bluming in ontvangst mochten nemen.
De aanwezige Dai Shihan (landsvertegenwoordigers) hielden meerdere langdurige vergaderingen aangaande de toekomst van de IBK waaruit heel wat positieve impulsen voortvloeiden!
#gallery-47 { margin: auto; } #gallery-47 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-47 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-47 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Een drukkende sfeer, bij binnenkomst in het Blankenbergse BLOSO sportcentrum, toonde duidelijk het belang van dit mega in de belangstelling gebrachtte gala aan…
Na de weging en het bezoekje aan de dokter, begeven Sven Braem en Bert Van Geystelen zich onder mijn toezicht naar de toegewezen kleedkamer… Terwijl de gevechten van start gaan, nadert voor ons het eerste gevecht, Bert dus, want die had na zijn laatste gevecht nog iets goed te maken! Het was tevens de allereerste C kamp voor Bert, die geen gemakkelijke tegenstander voorgeschoteld kreeg namelijk de Nederlandse C vechter Michael Mirk, die zich reeds na enkele met KO gewonnen wedstrijden in de D klasse, gemakkelijk in de C werkte, dit door mede het feit dat Mirk (naar eigen zeggen) voordien reeds vijf jaar boksen beoefende, dit zowel op training als competitief in de ring…
Het gevecht verliep hoe dan ook veel beter dan Bert zijn vorige gevecht, want Bert vocht de eerste en de tweede ronde op gelijk niveau van de Nederlander, Bert kwam heel goed door met low kicks en andere traptechnieken, waar Michael Mirk dan weer beter bokste doch telkens al zijn traptechieken zag geblokt worden door een goed verdedigende Bert…
Beide vechters leverden een uitputtingsslag en aan het eind van de derde ronde liep Bert op een mooi geplaatste combinatie van Michael, waarop Bert eventjes kennis maakte met het canvas…doch Bert zou Bert niet zijn als hij zich na enkele seconden toch weer weet op te richten en in de laatste tien seconden nog een ultieme aanval inzet trachtend met een leeuwenhart zijn tegenstander KO te slaan, alles of niets!
Maar de goede combinatie van Mirk hebben hun sporen nagelaten en ondanks het feit dat Bert Michael nog driemaal raakt, beslist een korte rechtse hoek het einde van de wedstrijd met een KO…terechte winnaar, Michael Mirk, die heel sportief bleek te zijn en na de wedstrijd ons kwam vertellen, dat Bert over een hele goede conditie beschikte evenals hij vertelde dat Bert zijn low kicks zijn benen hadden geteisterd en dat hij bijna neer was gegaan toen Bert zijn achterwaartse trap in de lever op het einde van de tweede ronde, goed doorgekomen was…
Een goede vechter…met heel wat respect voor zijn tegenstander, die Michael Mirk!
Sven Braem, begon aan zijn vierde C partij tegen Said Taulment uit Nederland…deze jonge vechter mocht zeker niet onderschat worden, temeer daar deze jongeling, reeds heel wat ervaring opdeed in de jeugdkampen voordien en dat neem je natuurlijk mee naar de volwassenen!
Said bleek al snel een heel goede thaibokser te zijn, die met duidelijke klasse flitsen en snelle combinaties Sven onder druk probeerde te zetten…hij raakte Sven enkele keren goed maar liep regelmatig op de goed dekkende alsook blokkende Sven zijn tegenaanvallen, zoals een overname van Sven na een lowkick te blokken…Sven drukte de tegenaanval door en plaatste, uitstappend en op vallende wijze, een schitterende hoge cirkelende trap op het hoofd…dit gebeurde op het einde van de tweede ronde, waar Said nog een mooie uppercut wist te plaatsen, die maar net langs Sven zijn kin voorbijvloog…
In de derde ronde besloot Sven het tempo over te nemen en wist op een bepaald moment in de clinch Said een zware kniestoot te geven in de ribben, waarop Said in de hoek vloog, met name in de onze, en zijn dekking liet zakken, zwaar achter lucht happend…de scheidsrechter hield Sven tegen toen die het karwei wou afmaken, maar rekende Said geen acht tellen aan!
Spijtig voorval, maar ja…missen is menselijk en daar als scheidsrechter tussen twee kemphanen staan is ook niet zo gemakkelijk als het er uit ziet… Hoe dan ook Said wint na een unanieme beslissing op punten, maar ik denk dat een match nul of een winst omwille van die acht tellen, een eerlijker verdict zou geweest zijn…
Hoe dan ook schiterend gala met absolute topvechters en een heerlijk publiek, waar iedereen hard heeft voor gewerkt…ik vond het wel heel jammer dat mijn lievelingsvechter Nico Verrezen, zijn partij zag verloren gaan omdat zijn tegenstander niet was komen opdagen…echt jammer!
Na een urenlange rit kwamen we op vrijdag 11 november 2005 in het inktzwarte donker aan bij het bootkamp dat zou duren tot zondagavond 13 november 2005, waar we door de verschillende Shihans elk een kamphuis en een eigen team kregen toegewezen… Zodra we ons genesteld hadden in ons eigen kamphuis, werden we meteen tot de orde geroepen om deel te nemen aan een nachtelijke orientatieloop van zo’n 4 uren, waarbij we letterlijk kilometers verslonden door weer en wind, duinen en bossen, tot we uiteindelijk met zijn allen vermoeid maar nog steeds in een goede teamgeest terug op het kamp aankwamen…veel rust kregen we niet want na enkele uurtjes slapen werden we alweer tot de orde geroepen voor de schitterende ochtendtraining van Shihan Ruud Muller, die meteen na het verstevigen van de inwendige mens gevolgd werd door een close combat training van Shihan Jan De Bruin, die ons voorbereidde op een mesaanval en hoe!…dit bleek broodnodig want enkele uren nadien werden we prompt de bossen ingestuurd waar enkele gecamoufleerde “killers” ons in een hinderlaag lagen op te wachten…bangelijk en heel leerrijk voor sommigen!
Diezelfde avond kregen de examenkandidaten nog een zwaar fysiek voorproefje voorgeschoteld van hun examen, onder het toeziend en waakzame oog van Shihan Jan De Jong en Frans Van Wijngaarden werden ze door Sensei Eric Van Vaerenbergh conditioneel totaal uitgeput en ingewijd in het kamp, Sensei Eric, die tevens enkele uren later een grote groep onderrichtte in gevechtstraining terwijl Shihan Tom Eikmans en diverse andere Shihans de theoretische examens afnam van de hogere banden…dit duurde tot na 23.00…
Diezelfde avond werden de Shihans beloond voor hun 25 jaar IBK bestuur en mochten ze allen een mooie herinnering ontvangen van verschillende groepen…meer dan verdiend voor zo’n periode van geleverde inspanningen, Shihans!
De volgende dag was het kumite time, alle banden moesten nu het praktijk examen afleggen en dat is zeker niet gelachen!
Gevechten die gaan van 20 mannen tot 50 mannen…zonder rust…gewoon volhouden op karakter…winnen of verliezen telt niet…gewoon blijven volharden tot je de grens van jezelf overschreden hebt…respect aan alle kandidaten…jullie hebben het verdiend!
Zondagmiddag kwam Kaicho nog langs om zijn respect te uiten aan alle deelnemers en aan het IBK bestuur…hij overhandigde alle geslaagde kandidaten hun welverdiende diploma’s en gaf dan een wijze preek naar de toekomst toe… Iedereen vertrok moe en uitgeput huiswaarts toe, maar liet een indruk van voldoening na…
Respect ook aan Kevin, Jason, Timothy en Tibor die ondanks hun erg jonge leeftijd, zich een weg doorheen het kamp vochten, tot aan het einde…ze gaven nooit op en klaagden zelfs niet éénmaal…wat een mind!
Senpei Natapun en Sven lieten ook van zich spreken en werden duidelijk gewaardeerd voor hun technieken en doorzettingvermogen…dat zijn zo van die dagen dat je blij bent Sensei te mogen zijn…
#gallery-49 { margin: auto; } #gallery-49 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-49 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-49 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
Op een zonnige morgen vertrekken we goedgeluimd naar Rotterdam, vastbesloten om er zo goed mogelijk te strijden om een ereplaats. Iedereen is precies op gewicht , de cameraman van dienst (Senpei Natapun) is “ready to roll” en het feest kan beginnen…
Kevin Bauwens stormt als een wervelwind door zijn poule heen en wint al zijn wedstrijden telkens met een ippon (volledig punt) en gaat zo huiswaarts met een eerste plaats en de titel van kampioen van Nederland.
De volledige jury is zwaar onder de indruk van dit natuurtalent en komt zelfs tijdens de wedstrijden van Kevin Bauwens naast bondscoach Eric Van Vaerenbergh staan om hem van wat dichterbij te kunnen gadeslaan!
Naomi Teetaert vecht haar eerste gevecht wat stroef en heeft wat inlooptijd nodig maar als deze locomotief eenmaal op gang geraakt, is ze niet meer te stoppen en dat mochten haar tegenstandsters aan den lijve ondervinden want ze liepen ook allemaal tegen een ippon aan en nummer twee van het RONIN M.M.A. team mocht eveneens een eerste plaats in ontvangst nemen en de titel van kampioen van Nederland.
Jordi Teetaert had eerst wat schrik van zijn tegenstanders, maar eenmaal het gevecht begon overklaste hij zijn tegenstanders met ippon door heel mooi te combineren en vooral enorm goed te luisteren en uit te voeren wat hem gezegd werd, wat hem ook een eerste plaats en de titel van kampioen van Nederland opleverde…van deze jongen horen we nog…
Timothy Versluys is een harde jongen en iedereen weet dat achter het grappige en moppen tappende manneke een waar vechterskarakter schuilt…Timothy heeft sinds de dag hij startte met trainen nog geen enkele kamp, stage of demonstratie overgeslagen en vocht steeds met leeuwenmoed…ook nu kwam hij in contact met harde jongens van Kamakura dojo en met goed getrainde vechters van Chad Bischop, maar allen moesten een volledige match met verlengingen knokken tegen Timothy, die zijn eerste match won en duidelijk zijn tweede had kunnen winnen maar door zijn gebrek aan inzicht en ervaring moest hij de duimen leggen tegen zijn tegenstander…
Als laatste maar zeker niet minste had ik Tibor takac meegenomen naar Nederland, deze jongen van Slovaakse afkomst had vroeger reeds enkele maanden bij mij getraind en had nu zijn weg naar de dojo teruggevonden…vechten wil hij wel want reeds na drie weken bleef hij maar vragen om te mogen meegaan om te gaan vechten…eender waar!
Wat kan men dan doen…hij knokte zijn hart en zijn ziel uit zijn lichaam en gaf de sterkste vechters de partij van hun leven, zelfs na een KO in de derde ronde besloot hij om nog maar eens een wedstrijd meer te vechten, die wederom op een drie ronden durende verlenging uitdraaide… Iedereen was versteld van deze jonge vechter met een ware vechtersmentaliteit…
Het team keerde terug huiswaarts met drie eerste plaatsen, een vierde plaats en een derde ronde…met slechts drie dagen voorbereiding en enkele topjeugdvechters te kort zeker geen slecht resultaat!
#gallery-50 { margin: auto; } #gallery-50 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-50 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-50 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
