Op zondag 25 oktober 2009 was het zover! Het RONIN M.M.A. team vertrok in de vroege uurtjes richting Amsterdam, om er deel te nemen aan de Amsterdam BJJ Open…Deelnemers waren Robin Geens, Wesley De Paepe, Franck Nolot, Timothy Versluys, Koen Carrera y Perez en Gijs Anseeuw. Ontbrekende RONIN M.M.A. vechters (blessures of examens) Senpai Atom Martirosyan, Senpai Gor Martirosyan, Revaz Koberidze, Lodewijk Wallijn, Nicolas Youan, Aaron Rys, Kristof Degroote. Wij vochten dan ook in hun naam op een BJJ toernooi van hoog niveau. Alle RONIN M.M.A. deelnemers vochten in de white belts divisie en Koen Carrera was de eerste die de spits mocht afbijten, hij begon met een takedown, gevolgd door een mount en daar bleef hij een hele poos zitten, trachtend zijn tegenstander te choken, net voor het einde werd hij gesweept en kwam zijn tegenstander in de backmount terecht, waaruit Koen wist te ontsnappen maar jammerlijk genoeg op 10 seconden van het einde in een kimura terecht kwam en moest tappen…knappe prestatie voor een beginner! Next…Wesley De Paepe, die lang blijft rechtop staan met zijn tegenstander, maar dan een mooie takedown doet, die jammerlijk genoeg buiten de tatami komt…Wesley moet opnieuw beginnen en komt in een triangle choke terecht waar hij zeker een minuut zich tracht uit te wurmen maar tevergeefs moet tappen. Volgende op de lijst was Franck Nolot, die uitstekend vocht…hij kwam in de guard terecht en ontsnapte naar de cross, waar hij zijn pinning voor de rest van de match wist te behouden en meerdere keren zelfs bijna een submission bekwam, een choke, een armbar, opnieuw een choke…het kon niet op! Onbegrijpelijk pleitte de tafel tegen het verdict van de hoofdscheidsrechter die Franck als winnaar wou aanduidden en liet de tegenstander winnen…toen ik naar uitleg vroeg werd er geantwoord dat Franck wel domineerde maar dat zijn posities geen punten opleverden…nu ja, wat mij betreft is Franck 100% de winnaar. Het volgende gevecht was het aan Gijs Anseeuw, die sterk aan zijn wedstrijd begon en krachtig zijn tegenstander onder druk zette, op een bepaald moment geraakte Gijs in een straight armbar, die echt goed zat maar tot onze verbazing wist hij er uit te ontsnappen en nam hij opnieuw zijn positie in…jammerlijk genoeg liep hij in een triangle choke en moest hij tappen. Timothy Versluys dan…die is toch echt niet te doen…komt daar als snotneus op de tatami en springt daar op de rug van zijn tegenstander met een flying guillotine…zijn tegenstander probeert er uit te ontsnappen met een achterwaartse rol maar moet tappen, bij het rollen gaat zijn knie ook nog eens uit de kom…van een pechvogel gesproken! Timothy Versluys dus door naar de volgende ronde. Laatste in de rij…Robin Geens, die er direct hard tegenaan gaat met zijn tegenstander maar bij een takedown poging onderaan neerkomt in een stevige side position pinning…Robin probeert alles om er uit te geraken maar dat lukt niet en hij verliest zijn wedstrijd op punten…zijn tegenstander kwam vertellen dat Robin een harde brok is met een nek van beton…Moeten we dan zijn nickname veranderen van “Animal” naar “Concrete”? Opeens werd er afgeroepen, dat er een Open Class voor de white belts werd gehouden en dat er per team 2 deelnemers mochten meedoen. Alle jongens van ons team wilden natuurlijk meedoen, maar na een onderlinge beslissing van het team zelf, werden Franck en Wesley naar de tatami gestuurd…Franck begon met een prachtige guard pass en een uitstekende pinning maar werd enkele ogenblikken later gedraaid en kwam in een choke terecht, jammer maar niks aan te doen. Wesley De Paepe was vastberaden en sleurde ogenblikkelijk zijn tegenstander in het rond, waar ze vol enthousiasme verder rolden…op het einde kwam Wesley in een straight armbar terecht, waaruit hij ontsnapte maar direct in een reversed straight armbar geraakte en onmiddelijk moest tappen…maar net op tijd bleek want zijn elleboog stond op springen en er kwam heel wat ijs en vandaag een rx aan te pas! Zo zie je maar “tap before the snap”! Als laatste kwam Timothy aan de beurt tegen een midden twintiger van Armeense afkomst, die in de voorrondes al hele mooie dingen had laten zien…een hele moeilijke opdracht voor Timothy dus…maar Timothy beet flink van zich af en vocht met alles wat hij had tegen de sterke Armeen, die door zijn positie op punten voorstond, op het einde wist Timothy de Armeense vechter om te draaien en wou net de guard passeren, toen het eindsignaal weerklonk…knappe prestatie van onze jonge knul, die toch een match won en zijn match tegen deze Armeense vechter volledig uitvocht! Belangrijk punt…het RONIN M.M.A. team vocht in de RONIN M.M.A. dogi , waarover iedereen met lof sprak. Senpai Koen Smets en zijn Hybrid team waren ook van de partij en vochten hele mooie partijen, waarbij wij voor hen supporterden en visa versa.

#gallery-1 { margin: auto; } #gallery-1 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-1 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-1 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Op zaterdag 24 oktober 2009 was het zover, na lang wachten de Muaythai stage met Basha Valon, een Muaythai vechter van wereldformaat! Na een pittige opwarming, werd er gestart met combinaties van stoot- en traptechnieken, gevolgd door combinaties van stoot- en knietechnieken. Nadien werd er een uitvoerige uitleg gegeven over hoe een aanval te pareren en te counteren. Als neusje van de zalm kregen we een uitgebreide uitleg over het clinchen en de daarbijbehorende clinch-breaks. Er was heel wat volk aanwezig en er werd keihard getraind onder het strenge oog van deze Muaythai topper. Op het einde mocht iedereen een fotoshoot doen met deze K1 Max en Superleague fighter.

#gallery-2 { margin: auto; } #gallery-2 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-2 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-2 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Goed nieuws, na lange dagen en nachten van hard werk is UCS Promotions klaar voor het eerste grote werk!

UCS Promotions is het paradepaardje van Shihan Marc Howes en Shihan Eric Van Vaerenbergh.

Het startschot wordt gegeven op 7 november 2009 in Aberdeen (Schotland) met het allereerste M.M.A. toernooi in de Schotse Hooglanden ooit.

Het eerste UCS gala krijgt de doopnaam “HONOUR” en is het openingsgala van een reeks M.M.A. gala’s (4 x per jaar). Alles is in grote klasse klaargemaakt en de vechters worden verwend tot in de details met o.a. volledige onkostenvergoeding voor de reis, een verblijf in het Hilton hotel te Aberdeen, prijzengeld, prachtige bekers enz.

“HONOUR II” gaat door in februari 2010 en blijkt een enorm succes (reeds 497 tickets verkocht in voorverkoop) in het UK te worden.

In juli 2010 richt UCS promotions een zomerstage in met verscheidene UFC vechters die het zomerkamp zullen leiden.

#gallery-3 { margin: auto; } #gallery-3 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 100%; } #gallery-3 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-3 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Het team vertrok op vrijdag 2 oktober om 13u richting Hamburg, met een flinke rit voor de boeg van zo’n 8 uren…wat in feite uitdraaide op meer dan 10 uren (files, wegversperringen en wegenwerken inbegrepen). Ondanks de lange rit was de teamgeest van super niveau en werd er heel wat afgelachen én gezongen op weg naar het kooigevecht in Hamburg. Het team bestond uit Robin Geens, Revaz Koberidze en Senpai Atom Martirosyan, jammerlijk genoeg vielen de andere 3 vechters uit de boot door omstandigheden…(Senpai Gör Martirosyan met een zware schouderblessure, Lodewijk Wallijn met een zware peesontsteking na een verkeerde val en Emrah Cengizhan verloor zijn grootmoeder enkele dagen voor het gevecht). Omwille die redenen waren niet alleen onze gedachten bij de “cagefights”, maar ook bij onze ontbrekende teamleden, die ons regelmatig berichtjes stuurden via sms of zelfs opbelden. Eenmaal aangekomen te Hamburg (Norderstedt) werden we warm onthaald door Shihan Tom Madsen, die voor team RONIN M.M.A. voor een verblijf voor de nacht zorgde en mij gastvrij meenam naar zijn huis en waar ik, na een lang gesprek over een toekomstige samenwerking inzake wedstrijden in de kooi, snel onder de wol kroop…wat zeker nodig was in het toch wel veel koudere Hamburg. De volgende ochtend was het vroeg uit de veren geblazen en rechtstreeks het team op gaan halen om er dan mee naar het toernooi te rijden voor de weging. Veel volk uit verschillende landen, met sterke grapplers, Shootfighters en M.M.A. fighters uit Denemarken, Finland, Tsjechië, Polen, Zweden, Brazilië, Nederland en Frankrijk. Ik moet zeggen dat de matchmaking uitstekend was alsook het niveau van de deelnemers, die meteen aantoonden dat ze over de nodige technische ervaring beschikten…er waren er bij die zo goed waren dat er vele deelnemers (inclusief onszelf) met open mond stonden te kijken. De eerste vechter van RONIN M.M.A. was Senpai Atom Martirosyan, die zijn naam in het Judo reeds gevestigd heeft (méér dan 280 wins!!)…hij kreeg meteen een tegenstander van wereldformaat toegewezen namelijk Rodrigo Augusto Gracie Barra Caveirinha, deze jonge Braziliaanse vechter is gewoonweg superklasse! Hij sprong meteen op Senpai Atom, die zich niet liet kisten en de Braziliaanse vechter tegen het canvas slamde, van daaruit ging het voornamelijk verder vanuit de guard, waarop Rodrigo Augusto opeens de half rechtopstaande Senpai Atom verraste met een supersnelle, explosieve triangle choke…Senpai Atom, die zich niet snel laat vangen en zelfs hard weerwerk kan bieden aan een choke, moest binnen de 3 seconden tappen…Rodrigo Augusto won het toernooi én de prijs voor de meest technische vechter! Robin Geens kreeg eveneens een tegenstander van formaat toegewezen namelijk Holger Hoffmann Kenpokan, een M.M.A. vechter met een sterke Grappling en BJJ No Gi background. Robin nam direct initiatief en domineerde de partij rechtstaand in de clinch, maar verloor plots het evenwicht, waarvan Holger vanzelfsprekend dankbaar gebruik maakte en Robin onmiddelijk in een stevige cross positie pinde…Robin probeerde een straight armbar, die zeker effectief genoeg was om een tap out te verzekeren, maar vergiste zich van been bij de ultieme afwerking. Hierdoor kreeg zijn tegenstander een americana aangeboden, die hij onmiddellijk met volle kracht gebruikte. Robin verzette zich met alles wat hij had om het einde van zijn ronde te halen en zo te ontsnappen aan de tap out door een time out, helaas sneuvelde hij op 5 seconden van het einde van de ronde. Jammer, dat wel maar ik heb een andere Robin gezien dan voorheen….sterker, luisterend, geconcentreerd, beweeglijker…uitkijken naar zijn volgende partij dus! Als laatste was het aan Revaz Koberidze, waarvan ik maar één ding kan zeggen…een geboren vechter…hij komt om te vechten, laat zich niet intimideren en gaat er altijd voor! Onze hoop was op zijn Shootfight gericht, maar dan sloeg het noodlot toe…net als wij bij de auto aankwamen om er wat spullen uit te halen, zakte Revaz plotseling voor onze voeten in elkaar, kermend van de pijn…iedereen was totaal uit het lood geslagen! Na Revaz in de auto gelegd te hebben, bleek dus dat hij een niercrisis had gekregen…Revaz had dit al eerder meegemaakt in het verleden en moest toen veel drinken en een uur of twee liggen en dan was het over…we besloten dit ook te doen en ik vroeg aan de jurytafel om Revaz zijn wedstrijd te verschuiven naar de laatste plaats, hetgeen ook gebeurde…helaas na anderhalf uur wachten verslechtte de situatie en ik liet de jury weten dat Revaz niet kon deelnemen, omwille van bovenvermelde problemen…gelukkig was het na 8 uren rijden al wat beter met hem, ondanks de felle pijn in zijn linkerbeen. Het team en ikzelf hopen dan ook dat Revaz zo spoedig mogelijk hersteld en geneest. Hoe dan ook de Hayastan Challenge was een evenement van klasse! Iedereen uit het RONIN M.M.A. team was reeds bereid om deel te nemen aan de volgende editie.

#gallery-4 { margin: auto; } #gallery-4 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-4 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-4 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */