Een drukkende sfeer, bij binnenkomst in het Blankenbergse BLOSO sportcentrum, toonde duidelijk het belang van dit mega in de belangstelling gebrachtte gala aan…
Na de weging en het bezoekje aan de dokter, begeven Sven Braem en Bert Van Geystelen zich onder mijn toezicht naar de toegewezen kleedkamer… Terwijl de gevechten van start gaan, nadert voor ons het eerste gevecht, Bert dus, want die had na zijn laatste gevecht nog iets goed te maken! Het was tevens de allereerste C kamp voor Bert, die geen gemakkelijke tegenstander voorgeschoteld kreeg namelijk de Nederlandse C vechter Michael Mirk, die zich reeds na enkele met KO gewonnen wedstrijden in de D klasse, gemakkelijk in de C werkte, dit door mede het feit dat Mirk (naar eigen zeggen) voordien reeds vijf jaar boksen beoefende, dit zowel op training als competitief in de ring…
Het gevecht verliep hoe dan ook veel beter dan Bert zijn vorige gevecht, want Bert vocht de eerste en de tweede ronde op gelijk niveau van de Nederlander, Bert kwam heel goed door met low kicks en andere traptechnieken, waar Michael Mirk dan weer beter bokste doch telkens al zijn traptechieken zag geblokt worden door een goed verdedigende Bert…
Beide vechters leverden een uitputtingsslag en aan het eind van de derde ronde liep Bert op een mooi geplaatste combinatie van Michael, waarop Bert eventjes kennis maakte met het canvas…doch Bert zou Bert niet zijn als hij zich na enkele seconden toch weer weet op te richten en in de laatste tien seconden nog een ultieme aanval inzet trachtend met een leeuwenhart zijn tegenstander KO te slaan, alles of niets!
Maar de goede combinatie van Mirk hebben hun sporen nagelaten en ondanks het feit dat Bert Michael nog driemaal raakt, beslist een korte rechtse hoek het einde van de wedstrijd met een KO…terechte winnaar, Michael Mirk, die heel sportief bleek te zijn en na de wedstrijd ons kwam vertellen, dat Bert over een hele goede conditie beschikte evenals hij vertelde dat Bert zijn low kicks zijn benen hadden geteisterd en dat hij bijna neer was gegaan toen Bert zijn achterwaartse trap in de lever op het einde van de tweede ronde, goed doorgekomen was…
Een goede vechter…met heel wat respect voor zijn tegenstander, die Michael Mirk!
Sven Braem, begon aan zijn vierde C partij tegen Said Taulment uit Nederland…deze jonge vechter mocht zeker niet onderschat worden, temeer daar deze jongeling, reeds heel wat ervaring opdeed in de jeugdkampen voordien en dat neem je natuurlijk mee naar de volwassenen!
Said bleek al snel een heel goede thaibokser te zijn, die met duidelijke klasse flitsen en snelle combinaties Sven onder druk probeerde te zetten…hij raakte Sven enkele keren goed maar liep regelmatig op de goed dekkende alsook blokkende Sven zijn tegenaanvallen, zoals een overname van Sven na een lowkick te blokken…Sven drukte de tegenaanval door en plaatste, uitstappend en op vallende wijze, een schitterende hoge cirkelende trap op het hoofd…dit gebeurde op het einde van de tweede ronde, waar Said nog een mooie uppercut wist te plaatsen, die maar net langs Sven zijn kin voorbijvloog…
In de derde ronde besloot Sven het tempo over te nemen en wist op een bepaald moment in de clinch Said een zware kniestoot te geven in de ribben, waarop Said in de hoek vloog, met name in de onze, en zijn dekking liet zakken, zwaar achter lucht happend…de scheidsrechter hield Sven tegen toen die het karwei wou afmaken, maar rekende Said geen acht tellen aan!
Spijtig voorval, maar ja…missen is menselijk en daar als scheidsrechter tussen twee kemphanen staan is ook niet zo gemakkelijk als het er uit ziet… Hoe dan ook Said wint na een unanieme beslissing op punten, maar ik denk dat een match nul of een winst omwille van die acht tellen, een eerlijker verdict zou geweest zijn…

Hoe dan ook schiterend gala met absolute topvechters en een heerlijk publiek, waar iedereen hard heeft voor gewerkt…ik vond het wel heel jammer dat mijn lievelingsvechter Nico Verrezen, zijn partij zag verloren gaan omdat zijn tegenstander niet was komen opdagen…echt jammer!

Na een urenlange rit kwamen we op vrijdag 11 november 2005 in het inktzwarte donker aan bij het bootkamp dat zou duren tot zondagavond 13 november 2005, waar we door de verschillende Shihans elk een kamphuis en een eigen team kregen toegewezen… Zodra we ons genesteld hadden in ons eigen kamphuis, werden we meteen tot de orde geroepen om deel te nemen aan een nachtelijke orientatieloop van zo’n 4 uren, waarbij we letterlijk kilometers verslonden door weer en wind, duinen en bossen, tot we uiteindelijk met zijn allen vermoeid maar nog steeds in een goede teamgeest terug op het kamp aankwamen…veel rust kregen we niet want na enkele uurtjes slapen werden we alweer tot de orde geroepen voor de schitterende ochtendtraining van Shihan Ruud Muller, die meteen na het verstevigen van de inwendige mens gevolgd werd door een close combat training van Shihan Jan De Bruin, die ons voorbereidde op een mesaanval en hoe!…dit bleek broodnodig want enkele uren nadien werden we prompt de bossen ingestuurd waar enkele gecamoufleerde “killers” ons in een hinderlaag lagen op te wachten…bangelijk en heel leerrijk voor sommigen!
Diezelfde avond kregen de examenkandidaten nog een zwaar fysiek voorproefje voorgeschoteld van hun examen, onder het toeziend en waakzame oog van Shihan Jan De Jong en Frans Van Wijngaarden werden ze door Sensei Eric Van Vaerenbergh conditioneel totaal uitgeput en ingewijd in het kamp, Sensei Eric, die tevens enkele uren later een grote groep onderrichtte in gevechtstraining terwijl Shihan Tom Eikmans en diverse andere Shihans de theoretische examens afnam van de hogere banden…dit duurde tot na 23.00…
Diezelfde avond werden de Shihans beloond voor hun 25 jaar IBK bestuur en mochten ze allen een mooie herinnering ontvangen van verschillende groepen…meer dan verdiend voor zo’n periode van geleverde inspanningen, Shihans!

De volgende dag was het kumite time, alle banden moesten nu het praktijk examen afleggen en dat is zeker niet gelachen!
Gevechten die gaan van 20 mannen tot 50 mannen…zonder rust…gewoon volhouden op karakter…winnen of verliezen telt niet…gewoon blijven volharden tot je de grens van jezelf overschreden hebt…respect aan alle kandidaten…jullie hebben het verdiend!
Zondagmiddag kwam Kaicho nog langs om zijn respect te uiten aan alle deelnemers en aan het IBK bestuur…hij overhandigde alle geslaagde kandidaten hun welverdiende diploma’s en gaf dan een wijze preek naar de toekomst toe… Iedereen vertrok moe en uitgeput huiswaarts toe, maar liet een indruk van voldoening na…

Respect ook aan Kevin, Jason, Timothy en Tibor die ondanks hun erg jonge leeftijd, zich een weg doorheen het kamp vochten, tot aan het einde…ze gaven nooit op en klaagden zelfs niet éénmaal…wat een mind!
Senpei Natapun en Sven lieten ook van zich spreken en werden duidelijk gewaardeerd voor hun technieken en doorzettingvermogen…dat zijn zo van die dagen dat je blij bent Sensei te mogen zijn…

#gallery-2 { margin: auto; } #gallery-2 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-2 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-2 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */